અપકાર

જગ કાજે જેણે સદા બાળીને જાત,

એના જ ઘવાયા કાયમ જજબાત.

ઓલવવાને આગ બીજાની મથ્યા,

તેમના જ દાઝયા કાયમ જોને હાથ.

સાફ કરતાં ગંદકી સઘળી રગદોળાયા,

ખરડાયા નખશીખ ને મળી કાયમ ઘાત.

બચાવવા અન્યને ઝીલ્યા પારકાના ઘાવ,

છોલાયા પૂરા, લાલ રકતે થયો તરખાટ.

ન જાણ્યું પરોપકારના અજીબ હિસાબને,

ખોટકાયા, ફસડાયા, અપમાનિત ને થયા માત.