ప్రణయావేశమున

భావుకతకు వచ్చిన బెంగేమీ లేదు

గుప్పెడు అక్షరాలను

సారధిగా చేసి

నీ ముంగిట దాకా ప్రేమ లేఖలుగా చేర్చాను

నా అభిమానాన్ని పూల వరుసల్లో కూర్చాను

నలుగురిలో ఇష్టం లేదని చెప్పినా

నాకై వేచి ఉంటావని

నీ కళ్ళు చెప్పాయిలే

నీ పేరు తలచుకుంటూ

నా గుమ్మం ముందు తోరణాలు కట్టాను

ప్రణయావేశమున శ్రుతి చేసిన రాగాలతో

నీ రాకను స్వాగతించాను

విడుదల లేని కౌగిలి వరమీయగా

ప్రేమంటే ఏమిటని జరిగే చర్చలకు దూరంగా

నిశిలో శశిగా

నీకై నిత్యమూ ఉదయిస్తూ

నీ అధరాల చప్పుడుకు అస్తమిస్తూ

ఆసక్తిగా ఈ జీవితాన్ని

నీకంకితం చేయనీ 

కళ్ళ ముందే కలల్ని చూస్తూ

ప్రణయ సుధా గీతికగా

నీ రూపం మెదులుతోంది

నాలో కొత్త రాగం పలుకుతోంది..