నిరీక్షణ...

ప్రతి కలియక ఓ జ్ఞాపకం, కలిసిన ప్రతిసారీ ఓ కొత్తదనం, మాట్లాడిని ప్రతి పదం ఓ అనుభూతి, ఆ పదాలను అర్ధం చేసుకోడానికి ప్రయత్నించే లోపు తెలియకుండా గడచిపోతున్న సమయం, గడియారం చూడాలంటే వచ్చే కోపం, అబ్బా ఆ ముఖంలో సమసిపోతున్న చిరునవ్వు చూస్తూ, ఇక్కడే ఇలానే సమయం ఆగిపోవాలని‌ కోరుకుంటూ..

చివరి క్షణాల ఎలా గడచిపోతున్నయో కూడా తెలియక అలా ఆ ద్వారం వైపు చూసుకుంటూ నువ్వు ఏం చెప్తున్నవో కూడా వినకుండా అలా ఆలోచిస్తూ ఓ చివర గుటక కాఫీ తాగుతూ ఒక్క క్షణం అలా శూన్యం లోకి చూస్తూ ఉండిపోయాను..‌. అప్పుడు నువ్వు చివరగా పలికిన మాటలు, వెళ్ళొస్తా అనేది మాత్రమే గుర్తుంది..

నువ్వు వెళ్ళిపోయాక ఆ ద్వారం చాలా దూరంగా అనిపించింది, ఆ గది నాలనే ఒంటరిగా ఎవరి కోసమే ఎదురుచూస్తున్నట్లు అనిపించింది...

ఓ చిరునవ్వుతో, మళ్ళీ కలుస్తామనే ఆశతో బయలుదేరుతున్నాను...