మనోహరి!
మనోహరి!
చెలి..
నీపై నాకున్నది ...ప్రేమో ఏమో
తెలియక నే తికమక లో.. మకతిక లో
మతి లేక గతి తప్పి..నీవే నేమో నా గతి
అనుకొని
ఆలోచిస్తున్నా..అలసట లేదు
ఆరా తీస్తున్నా.. అలసట రాదు
ఆరాధిస్తున్నా...అగుపడలేదు
ఓ..మనోహరి
నా మనసు దోచిన సొగసరి
నీ తలపులు తో వేడెక్కి
నా ఎద తలుపులు దాటి వస్తున్న ఆవిరి
విరుల వలె నిన్ను తాకటం లేదా ఓ గడసరి
విరి తోట లోన విరుల వలె
విరివిగా ఉన్న నా ప్రేమ నీ కురులలో జేరి
నా హృదయపు పరిమళం నీ ఎద మీటేదెప్పుడు
నా కన్నులలో వెలుగు నువ్వు కాంచేదెప్పుడు
నా పెదవులు పలికే నీ పేరు వినేదెప్పుడు
నీ కౌగిలిలో నే తల వాల్చేదెప్పుడు
నా కౌగిలి లో నువ్వు కరిగి పోయేదెప్పుడు
ఓ ప్రియా
నీ పై నా ప్రేమ ఏమని చెప్పను
ఎంతని చెప్పను
చుక్కలు అందాం అంటే....వాటిని లెక్క పెట్టేంత శ్రమ నీకివ్వలేను
కడలి అందాం అంటే..దాని లోతు చూసేంత లోతుకు
నే పంపలేను
ఆకాశం అందాం అంటే..అంత ఎత్తు కు ఎగిరేంత
నిన్ను కష్ట పెట్టలేను
నా సంపాదన అంత అందాం అంటే..అంత తక్కువగా
నిన్ను చూడలేను
అందుకే...నీపై నా ప్రేమ ఒక
తీయటి కావ్యం వంటిది
బాధను పంచే బరువైన నవల వంటిది
అనుభూతిని ఇచ్చే అందమైన చిత్ర కథ వంటిది
ఓ..కావ్య నాయక
నీ పై నా ప్రేమ ..ఒక పుస్తకమంత
అది నువ్వు చదివితే కలిగేను కదా గిలిగింత
అదే తెలుపుతుంది...నా మనసంతా
నీకే అంకితం ...నా అక్షరాల అర్చనంతా
.....రాజ్.....