కోదండ రాముడే తలదించెనే



నును సిగ్గుల సీత బుగ్గలు మల్లె మొగ్గలాయే

ఆజానుబాహుడా రాముడే దరి చేరగా

పూబాల తన వలపుతో కూర్చేనేమో

ఆ మాల

తానెంత వయ్యారాలు పోయే

ఆ మోహనాంగుడి ఊపిరి

సోకినంతనే

తా తరుణినని మరచి భూజాత తన్మయత్వమున కాంచె

మన్మథాకారుని కనురెప్పవేయక

ఏమంత వీరుడా కోదంక రాముడు!!

మా సీతమ్మ చూపులకే

తలదించినాడు

...........భాగ్య శ్రీ ✍️