చావో రేవో

సౌదపు గందమ

సుమధుర పరిమళమ

సుదూరపు చినుకా వా

ఘల్లు మనినిపించే ఉరుమ వా

మెరుపు తీగలా అల్లుకునే అందమా

మైమరపించే సుందుర మల్లె పరిమళమ

చిట పట రాలే చిరుచినుకు వా

వేగం గా వచ్చే పెను తుఫాను వా

మహోగ్ర జ్వాల నీ రూపం

కనుల విందుగా మారిన ఆ క్షణం 

వెచ్చని వేసవి కూడా మంచు పర్వతం లా మారిపోయిన ఆ సంధ్య సమయం లో

నిలువెత్తు నీ స్వరూపం చూసిన ఆ క్షణం

మైమరచి పరవశించిన నా మనసు ను నిద్ర లేపి న

ఆ సుందురా క్షణాలు 

ఇంకా నా కనుల ముందు తేలియాడుతూ నే ఉన్నాయి

.

అంటూ

మరణ శయ్య పైన వాలిన న 

దుర్గందపు సువాసనా లా తో కుళ్ళిన న మనసు పడే వేదన 

కాలి పోతున్న నా శరీరమే

కానీ న మనసు కాదే..

ఇట్లు

ఇక చావో రేవో..

అంటూ

ప్రస్తుతనికి మాత్రమే సెలవ్