ତୋ'ବିନା

ନିଃଶବ୍ଦ ପ୍ରହରେ ଶୂନ୍ୟ କୋଠରୀରେ

ଦେଖୁଛି ତୋହରି ଛବି

ଅଜବ କଳ୍ପନା ଅଦ୍ଭୁତ ଚିନ୍ତା ମୋ'

ତୋ'କଥାକୁ ଭାବିଭାବି....

ଗୋଧୂଳି ଲଗନେ ପ୍ରୀତି ମୋହାଛନେ

ବିହ୍ଵଳେ ଦେଖି'ତୋ ତନୁ

ଦ୍ବିଧାରେ ମୋମନ ନିରେଖେ ଗଗନ

ନିଜ ସତ୍ତା ଭୁଲି ମନୁ....

ସଞ୍ଜ ଗଡି ଯେବେ ରାତିଯାଏ ବଢି

ଉପହାସ କରେ ଶଶୀ

ପାହାନ୍ତି ସପନେ ରାତି ଗଲେ ପାହି

ସ୍ମୃତିକୁ ସାଉଁଟେ ବସି....

ନିଦ୍ରା ଆସେନାହିଁ ମୁଦ୍ରିତ ଆଖିକୁ

ଯେବେ ମସସ୍ତେ ନିଦ୍ରିତ

ତୋ'ବିନା ସାଥି ବିତିଯାଏ ରାତି

ନିଃସଙ୍ଗ ପ୍ରତିମୂହୁର୍ତ୍ତ....