જીવન ક્રિડાંગણ

જીવન ક્રિડાંગણમાં

મેં એમને કહ્યું –

ચાલો, રમીએ રમત

એમણે પૂછ્યું –

કઈ રમવી છે રમત?

મેં ઉત્તર આપ્યો –

લાગણી - લાગણી !!!

ને,

હાથમાં હાથ ઝાલી અમે

શ્રી ગણેશ કર્યા જીવનપ્રયાગે.

એક-મેકનાં સંગાથે

રમતાં લાગણી-લાગણી.

સુવાસીત, સુમધુર,

શુભફળદાયી

જીવનપથ પર

ભલે આવ્યાં –

વાવાઝોડા, ઝંઝાવાત, સુનામી

એમણે,

માવજત કરી મારી થઈ

જીવનપ્રવાસી.

રમતાં લાગણી-લાગણી

એકમેકનાં સંગાથે

નીકળી પડ્યાં અરણ્યે,

ચાલતાં રહ્યાં ગાઢ ધુમ્મસે,

પહોંચ્યા શિખરસ્થે,

જયાં હતી એક નાનકડી કુટીર

જેનું નામ – ‘ઘર’.

એકમેકના સંગાથે,

એકબીજા માટે,

આપતાં રહ્યા –

ત્યાગ, બલિદાનની આહુતિ

આનંદયાગે આહુતિ બની પ્રકૃતિ.

રમતાં લાગણી – લાગણી.

એકમેકના સંગાથે

લાગણીયાગે પકવ થયા જીવન

પ્રવાસે

ને,

વિહર્યા ઊર્મિનાં આકાશે.