ઇશ્વર...!
ઇશ્વર...!
લાગણીને કેમ શબ્દમાં બાંધવી ઇશ્વર ?
જાય સહજમાં તૂટી કેમ સાંધવી ઇશ્વર ?
છે એ તો વહેતું ઝરણું ખલખલ કરતું...
શીદને ઓછી કિંમત;
આંકવી ઇશ્વર?
છે ખુદ અવરને બાંધનારીને જોડનારી...
એને શબ્દબંધને શાને,
ટોકવી ઇશ્વર..?
ખુદ હરિ પણ વશ થૈને દ્રવનારો...
છંદના બંધનમાં શીદને નાખવી ઇશ્વર ?
નથી કોઇ નિયમ કે છંદને જ હરિ સ્વીકારે,
શાને સ્વતંત્રતા ટાલીને પાછી વાલવી...
ઇશ્વર?
મુકિતને ઝંખનારા ખુદ નિજ હાથે બંધાતા !
જૂગજૂની ટેવ હજુએ;
કાં સાંખવી ઇશ્વર...?