દીકુડી

આજ મારે આંગણે કંકુ ખર્યાં;

માત લક્ષ્મી પુત્રી રૂપે અવતર્યાં,

એટલે જીવન થયાં હર્યાંભર્યાં,

ઓ દીકુડી! તેં જ અમને ઉછર્યાં,

આજ ભીંતે કંકુનાં થાપા થયાં,

તેં પતિગૃહે જવાને ડગ ભર્યાં,

આંખ તો કોરી હતી આ બાપની,

કાળજેથી આંસુડાં ટપ ટપ સર્યાં,

કંકુ પગલાં સાસરે તારા થયાં,

એ ક્ષણેથી એમનાંયે કુળ તર્યાં.