ତ୍ୟାଗ (ଅଣୁଗଳ୍ପ )

ସେଦିନ ବାଦଲକୁ ବର୍ଷା ରାଣ ଦେଇ କହିଥିଲା :

ଜୀବନ ସାଥି ହେବ ବୋଲି l ସୁଖ ଆଉ ଦୁଃଖର ସହଭାଗୀ ହେବ ବୋଲି ଵି ଶପଥ ନେଇ ଥିଲା l

ବର୍ଷାକୁ ନେଇ ବାଦଲ ଦେଖିଥିଲା କେତେ କେତେ ସୁନା ସପନ l

ତା ସାଥେ ରହି ସୁନା ସଂସାର ଗଢ଼ିବ ସେ l ଦୁନିଆ ତାର ବଦଳି ଯିବ l ତା ଦୁନିଆ ସରଗ ପାଲଟି ଯିବ l

ହେଲେ ଋତୁ ବଦଳିଲା l ସମୟ ବଦଳିଲା l ଆଉ ତା ସାଥେ ସାଥିର ମନ ଵି ବଦଳିଗଲା l

ଶ୍ରାବଣ ଆସିଲା ନୂଆ ରଙ୍ଗ ନେଇ l ବରଷା ମନରେ ସାତ ରଙ୍ଗ ବରଷି ଗଲା l

ଶ୍ରାବଣ ସାଥିରେ ବରଷି ଯାଇ ସାଗର ପାଖେ ତା ମନକୁ ହଜେଇ ଦେଲା l

ପୁରୁଣା ଦିନ ସବୁ ପାସୋରି ଦେଲା

ନୂଆ ସାଥି ପାଇ ପୁରୁଣା କଥା ସବୁ ସ୍ମୃତି ପାଲଟି ଗଲା l

ବାଦଲ ସାଜିଲା ତ୍ୟାଗର ପ୍ରତୀକ l

ପ୍ରେମ କରି ସେ ସତରେ ସଫଳ ହେଲା l