ଊଣା ହୋଇବ ବିରହ ବାଧା

କୁଞ୍ଜବନରେ ସେଦିନ ,

     କହିଥିଲେ ମୋତେ ଶ୍ୟାମ-

"ପ୍ରତିଦିବସ ମିଳନ ,

     ହୋଇବ ନିଶ୍ଚୟ ଆମ...

ମନ ଊଣା କରନା ଗୋ ଧନୀ ;

ତୁମେ ମୋ ହୃଦୟେଶ୍ବରୀ ,

     କେମିତି ଯିବି ପାସୋରି-

ତୁମଲାଗି ଅବତରୀ ଆସିଛି ଅବନୀ ।

      ମନ ଊଣା କରନା ଗୋ ଧନୀ..."

ଭୁଲି ଗଲେକି ସେ କଥା ,

     କରି ଆଉ କାହା ଚିନ୍ତା-

କେମିତି ପାରିବି ଅବା ଜାଣି ;

ବାରବାର ତାଙ୍କ ଛବି ,

      ବାଉଳି ହେଉଛି ଭାବି-

ବାରତା କେ ଦିଅ ମୋତେ ଆଣି ।

ପାଇଲେ ତାଙ୍କ ଦର୍ଶନ ,

      ଚିତ୍ତ ହୋଇବ ପ୍ରସନ୍ନ-

ଊଣା ହୋଇବ ବିରହ ବାଧା ;

ଚଳ ଗୋ ସଖି ବହନ ,

    ଆଣି ଦିଅ ମୋ ମୋହନ-

କୃତଜ୍ଞ ହୋଇ ରହିବି ସଦା ।