ତୁମେ

ଜୀବନଟା ଥିଲା ଫିକାଫିକା ମୋର 

ତୁମେ ଦେଲ ରଙ୍ଗ ଭରି, 

ସଂସାର ପଥରେ ଚାଲିବା ଶିଖିଲି 

ସାଥି ତୁମ ହାତ ଧରି |

ମନ ଚାହୁଁଥିଲା ଯେମିତିକା ସାଥି 

ମିଳିଗଲା ସିନା ମୋତେ, 

ତୁମକୁ ପାଇ ମୁଁ ସବୁ ଭୁଲିଗଲି 

ଦୁଃଖ ଥିଲା ମନେ ଯେତେ |

ଚାଲୁଥିବା ପଥ ହାତେ ଛନ୍ଦି ହାତ 

ରହିଥିବା ସଂଗେ ସଂଗେ, 

ଯେତେ ଝଡଝଞ୍ଜା ଆସିଲେ ପଥରେ 

ଡରିଯିଵା ନାହିଁ କେଵେ |

ସୁଖ ଦୁଃଖ ସବୁ ଅଧା ଅଧା ବାଣ୍ଟି 

ସହିଯିଵା ହସି ହସି, 

ସଂଗେ ଥିଲେ ତୁମେ ନିରସ ଜୀବନେ 

ସଦା ମିଳୁଥିବ ଖୁସି |

ଲୋଡ଼ାନାହିଁ ଧନ ସୌଖିନ ଜୀବନ 

ଯେତିକି ମିଳିଛି ଖୁସି, 

ତୁମ ସଂଗେ ମୋର ବିତିଯାଉ ସାଥି 

ସୁଖ ଦୁଃଖ ଦିନ ରାତି |

ଶେଷ ଜୀବନରେ କୋଳେ ମଥାରଖି 

ନିଦରେ ଯାଏ ମୁଁ ଶୋଇ, 

ବିଦାୟ ବେଳରେ ମଥାରେ ସିନ୍ଦୁର 

ହସ୍ତେ ଶଙ୍ଖା ଥାଉ ରହି |