ତୁମେ

ତୁମେ 

ହୃଦ ଆକାଶର ପୁନେଇଁ ଜହ୍ନ ଗୋ

ଢାଳିଦିଅ ପ୍ରୀତି ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନା

ତୁମ ପରଶରେ ଜୀବନ ମରୁରେ

ଦୂର ହେଉ ମୋର ତୃଷ୍ଣା ।

ତୁମେ

ମନ ଉପବନ ସୁବାସିତ ପୁଷ୍ପ

ଢାଳିଦିଅ ମଧୁ ବାସ

ତୁମ ମହକରେ ଚଲାବାଟେ ମୋର

ଖେଳିଯାଉ ଓଠେ ହସ ।

ତୁମେ 

ପ୍ରାଣ ସ୍ପନ୍ଦନର ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ଶୋଭା

ଢାଳିଦିଅ ପ୍ରୀତି ରଙ୍ଗ

ତୁମ ଦର୍ଶନରେ ତନୁ ମନେ ଉଭା

ଲିଭିଯାଉ ସବୁ ଦାଗ ।

ତୁମେ 

ଭାବନା ଗଳ୍ପର ମାନସୀ ନାୟିକା

ଢାଳିଦିଅ ମନେ ଭାବ

ଜୀବନ ପୃଷ୍ଠାରେ ଆଙ୍କିବି ଶବ୍ଦରେ

ଦୂର କରି ସବୁ କ୍ଷୋଭ ।

ତୁମେ 

ପ୍ରେମ ଗୀତିକାର ସୁରିଲା ଝଙ୍କାର

ଢାଳିଦିଅ ପ୍ରୀତି ରସ

ଜୀବନ ବୀଣାରେ ଯୌବନ ଧ୍ୱନିରେ

ମେଣ୍ଟିଯାଉ ଅବଶୋଷ ।

ତୁମେ 

ପ୍ରଶସ୍ତ ବୁକୁର ଋତୁଜା ମୌସୁମୀ

ଢାଳିଦିଅ ସମୀରଣ

ସାରା ଶରୀରରେ ନିଦାଘର ତାତି

ହୋଇଯାଉ ତିଳେ କ୍ଷୁର୍ଣ୍ଣ ।

ତୁମେ

ସ୍ୱପ୍ନ ରାଇଜର ସରଗ ପରୀଟେ

ଢାଳିଦିଅ ମୁଠେ ପ୍ରୀତି

ତୁମ ସାଥେ ମିଶି ନିର୍ଜନ ନିଶିରେ

ତୋଳୁଥିବି ଘର ନିତି ।