ତୁମେ

ତୁମେ ପଚାରୁ ଥିଲ, ମୋ ବିଷୟରେ 

ସ୍ୱପ୍ନ ରେ ନା ସତ ରେ   

ମଳୟ ପଣତ ଧରି ଭାସି ଆସି 

ପଚାରିଲ ମୋ କଥା, ମୋ ବ୍ୟଥା 

ଦୀର୍ଘ ବର୍ଷ ର ବ୍ୟବଧାନ ପରେ...

ଜୀବନ ଓ ପୌଢତା ର ସିଡି ଉପରେ ଚଢି 

କେତେ ଯେ ରୁତୁ ର ଅଦିନିଆ ଫଗୁଣ 

ଶ୍ରୀବଣୀ ଓ ପତ୍ର ଝଡା ରେ ଝଡ଼ି ଗଲାଣି। 

ପ୍ରେମ ପ୍ରଣୟ ର ରାତି, ଅହେତୁକ ସ୍ୱପ୍ନ 

ଆଉ ଚଇତି ଜହ୍ନ ର ଆଲିଙ୍ଗନ ସବୁ 

ଉଜାଗର ଛାୟା ର ଗଳିତ ଶବ୍ଦ ହୋଇଗଲେଣି। 

ଯୌବନ ର ସିନ୍ଦୁରିଆ ଲାଲି, କଥାକୁହା ଆଖି,

ଲାଳାୟିତ ଓଠର ରଙ୍ଗ, କୁଞ୍ଚିତ ଚର୍ମ ର ମଙ୍ଗ

ଧରିଲାଣି ।

ଆଉ ତୁମେ ଆଜି ପଚାରୁଚ '.....

 ହସ ଲାଗେ ତୁମ କଥା ଶୁଣି.....

ମୋ ପ୍ରେମ ର ତମ ପାଇଁ ଦିବା ରାତ୍ରି ର 

ଅଦେଖା ତାରା.....

ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅସ୍ତ ର  ତିରିଛି କିରଣ ଶ୍ରୁତି କୁ 

 ଧୂଆଁଳିଆ କରିବାରେ ଲାଗିଛନ୍ତି, 

ଆଜି ପୌଢତା ର କାନ୍ଧ ରେ ହାତ ରଖି 

ମୁଁ ପଚାରୁଚି ତୁମ କଥା ଓ ତୁମ ବ୍ୟଥା.....