ତୁମେ ଥିଲ ମୋର

ତୁମେ ଥିଲ ମୋର ଆଗାମୀ ଭବିଷ୍ୟ କାହିଁଗଲ ତୁମେ ଚାଲି

ବହୁ ପରକାରେ ଚିନ୍ତାରେ ବୁଡିଲି କହି ନ ପାରିଲି ଖାଲି ।

ତୁମେ ମୋର ଥିଲ ଶତ ସାହସିକ ପ୍ରାଣ ଉତ୍ସବୀର ହୋଇ 

ଯିଏ ଯେତେ କିଛି କହିଲେ କହିଲ ନୀରବ ରୁହତ ଯାଇ ।

ନିଜ ଉଦ୍ୟମରେ କର୍ମକ୍ଷେତ୍ରେ ନିଜ ଦକ୍ଷତା ପାରିଲ ସାରି

ତୁମେ ଥିଲ ମୋର ଆଗାମୀ ଭବିଷ୍ୟ କାହିଁଗଲ ତୁମେ ଚାଲି ।

ଦୁଃଖ ବୋଲି କେବେ ଜାଣି ନଥିଲି ମୁଁ ଏବେ ହେଲି ବେଶୀ ଘାରି

କହୁଥିଲ ଖାଲି କିପରି କାହିଁକି ମନକୁ ଆସୁଛି ଫେରି ।

ସବୁବେଳେ ଖାଲି ଭଲ ଭଲ କଥା ବାଢୁଥିଲ କିମ୍ପା କହି

ଆଗରୁ ସତେକି ସବୁ କଥା ଜାଣି ରହିଥିଲ ବାଟ ଚାହିଁ ।

କିପରି କହିବି କାହାକୁ ଡାକିବି ବାତୁଳ ପରାୟେ ହେଲି 

ବହୁ ପରକାରେ ଚିନ୍ତାରେ ରହିଲି କହି ନ ପାରିଲି ଖାଲି ।

ଯାହା ଯାହା ସବୁ କ୍ଷଣେ ଘଟିଗଲା ଭାଗ୍ୟରେ ନ ଥିଲା ଡୋର

ଗଲାବେଳେ କେତେ ସୁନ୍ଦର ଦିଶିଲ ଯିବା ପାଇଁ ସ୍ଵର୍ଗପୁର ।