ତୁମ ପରି ଛୋଟ ପିଲାଟିଏ

ତୁମ ପରି ଛୋଟ ପିଲାଟିଏ ସିଏ 

ନାଆଁ ତା ମଧୁସୂଦନ,

କଟକ ଜିଲ୍ଲାର ସତ୍ଯଭାମାପୁର

ଗାଆଁରେ ତାଙ୍କ ଜନମ ।

ଅଜାଙ୍କ ନାମଟି ଭଜନାନନ୍ଦ ଯେ

ଅଟନ୍ତି ସେ ଜମିଦାର,

କରଣ ଘରର ଭାରି ନାଆଁ ଥିଲା

ସୁଖ ଦୁଃଖ ଭରସାର ।

ଭଜନାନନ୍ଦଙ୍କ ପୁଅ ଚଉଧୁରୀ

ରଘୁନାଥ ଦାସ ଥିଲା,

ନାଆଁ ଜମିଦାର ମାତ୍ର ସେ ଗରିବ

ଦିନୁ ଦିନ ହୋଇଗଲା ।

ପେଟ ପୋଷିବାକୁ କଟକକୁ ଆସି

ଓକିଲାତି ରଘୁ କଲେ ,

ଜମିଦାର ଘର ପୁଅ ବୋଲିକରି

ସୁଖ୍ୟାତି ଅର୍ଜନ କଲେ ।

ମଧୁଙ୍କର ପିତା ରଘୁନାଥ ଦାସ

ମାତା ଥିଲେ ପାରବତୀ,

କଟକ କୋର୍ଟରେ ରଘୁ କରୁଥିଲେ

ଅତି ପ୍ରିୟ ଓକିଲାତି ।

ସେ ଅଠର ଶହ ଅଢ଼ଚାଳିଶର

ଅପ୍ରେଲର ଅଠେଇଶ ,

ମଧୁ ଜନ୍ମନେଲେ ପାର୍ବତୀଙ୍କ କୋଳେ

ଖେଳିଗଲା ନୂଆ ହସ ।

ସାଆନ୍ତ ମା'ଙ୍କ କୋଳରେ ବଢ଼ିଲେ

ସେ ଶିଶୁ ମଧୁସୂଦନ,

ଆଈ ଶୁଣାଇଲେ ଅତୀତ ଗୌରବ

ନାତି ଶୁଣେ ପାରି କାନ ।

ଗାଆଁ ଚାଟଶାଳୀ ନାମ ଲେଖାଇଲେ

ପାଠପଢ଼ା ଆରମ୍ଭିଲେ,

ଖଡ଼ିପାଠ ସାରି ତାଳପତ୍ର ପାଠ

ଶିଘ୍ର ଶିଘ୍ର ପଢ଼ିଗଲେ ।

ଅତି ବୁଦ୍ଧିମାନ ଶ୍ରୀ ମଧୁସୂଦନ

ଘରୋଇ ପାଠ ପଢ଼ିଲେ,

ବିଚକ୍ଷଣ ବୁଦ୍ଧି ପୁରାଣ ଶାସ୍ତ୍ରରେ

ବହୁ ରୁଚି ରଖିଥିଲେ ।

ତୁଳସୀ ବାସଇ ଦୁଇ ପତରରୁ

ମଧୁ ବାସେ ଛୋଟବେଳୁ,

ହାରିଯିବା ପିଲା ମଧୁ ନୁହେଁ ସିନା

ପିତା ମାତା ପାଳୁ ପାଳୁ ।

ମଧୁସୂଦନଙ୍କ ପାଠପଢ଼ା ପାଇଁ

କଟକରେ ନାମ ଲେଖା,

ଜିଲ୍ଲା ସ୍କୁଲ ସେହି କଟକ ଜିଲ୍ଲାର

ଆରମ୍ଭ ହୋଇଲା ଶିକ୍ଷା ।

ଆଜି ମନେପଡ଼େ ଚାଟଶାଳୀ ବେଳ

ଗାଆଁ ସାଥି ପାଠପଢ଼ା,

ବରଷାରାଣୀଙ୍କ ବରଷା ଧାରାରେ

ରାସ୍ତା ଥିଲା ଖାଲ ଗଡ଼ା ।

ତରତର ହୋଇ ମଧୁ ଆସୁଥିଲେ

ପଢ଼ିବାକୁ ଚାଟଶାଳୀ,

ରାସ୍ତା ଖାଲଟାରେ ଖସିଗଲା ଗୋଡ଼

ପଡ଼ିଗଲେ ମୁହଁମାଡ଼ି ।

ଓଦା ସରସର ପାଣି କାଦୁ ହୋଇ

ପହଞ୍ଚିଲେ ଚାଟଶାଳୀ,

ଗୁରୁଜୀ ଦେଖିଲେ ପିଲାଟିର ଦେହ

ପାଣିକାଦୁ ଓଦା ବଳି ।

ଅନେକ ପିଲା ତ ଓଦା ହୋଇକରି 

ଆସିଥାନ୍ତି ବିଦ୍ୟାଳୟ,

ମାତ୍ର ମଧୁଙ୍କର ଗଭୀର ଆଗ୍ରହ 

ଶ୍ରଦ୍ଧା ଥିଲା ପାଠେ ଲୟ ।

ଛୋଟ ମଧୁଙ୍କର ମନେ ପଡ଼ିଗଲା

ବରଷା ଦିନର କଥା,

ଦଶହରା ବେଳେ ସାଥି ପିଲା ଡାକି

କାମେ ଲଗାଇଲା ମଥା ।

ପିଲାମାନଙ୍କର କାମ ଦେଖିକରି

ଲୋକେ ହେଲେ ଦଳ ଦଳ ,

ଅଳପ ଦିନରେ ଖାଲ ଢିପ ରାସ୍ତା

ହୋଇଗଲା ସମତୁଲ ।

ଛୋଟ ମଧୁଙ୍କର ଏହିପରି କାର୍ଯ୍ଯ

ଦେଖି ଲୋକେ ହେଲେ କାବା,

ଗୁରୁଜୀ କହିଲେ ଭଲ କାମ କଲେ 

ଦୁନିଆଁରେ ବଡ଼ ହେବା ।

ଭଲ ପାଠ ପଢ଼ି ମଧୁ ବଡ଼ ହେଲେ

ହୋଇଗଲେ ବାରିଷ୍ଟର,

ଓଡ଼ିଶା ମାଟିର ପ୍ରଥମ ଓକିଲ

ସେ ଏମେ ପାଠୁଆ ନର ।

ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁକି

ଲଢ଼ିଲେ ଜୀବନଯାକ,

ସ୍ବତନ୍ତ୍ର ଓଡ଼ିଶା ଗଠନ କରିଲେ

ରଖିଲେ ଓଡ଼ିଶା ଟେକ ।

ତୁମ ପରି ଛୋଟ ପିଲାଟିଏ ସିଏ

ମଧୁସୂଦନ ତା ନାଆଁ,

ତାଙ୍କରି ନାମରେ ସୂରୁଯ ଉଦୟ

ଉତ୍କଳ ଜନନୀ ଗାଆଁ ।