ଆସ ସତର୍କ ହେବା

ଯାହା ଉପରେ କରୁଛେ ବାସ

                ପିଉଛେ ଯାରପାଣି,

ନିଶ୍ୱାସ ପାଇଁ ଅମ୍ଳଜାନକୁ

                ଦେଉଛି ଯିଏ ଆଣି |

ଖାଇବାପାଇଁ ଦେଉଛି ଯିଏ

              ଭଳିକି ଭଳି ଶସ୍ୟ,

ଯାହା ଉପରେ ନିର୍ଭରକରି

               ଚଳୁଛି ସାରା ବିଶ୍ୱ |

ତାହାର ଯତ୍ନ ନେବାକୁ କିନ୍ତୁ

               ଯାଉଛେ ଆମେ ଭୁଲି,

ଦୁଷିତତାକୁ କରୁଛୁ ଆମେ

               ଅଳିଆ କେତେ ଢ଼ାଳି |

ଉପକାରତା ପାଶୋରିଦେଇ

               କାଟୁଛୁ ଆମେ ଗଛ,

ଅମ୍ଳଜାନ ଯେ ଅଭାବହେବ

               ଭାବୁଛୁ ଆମେ ମିଛ |

ନଦୀପୋଖରି ପାଣିକୁ ଛାଡି

             କାରଖାନାର ପାଣି,

ଜୀବନପାଇଁ ବିପଦ ଯେତେ

              ସବୁ ଆଣୁଛୁ ଟାଣି |

ଧ୍ୱଂସ ଆମେ କରିଲେ ତାକୁ

               ଧ୍ୱଂସ ହେବା ଦିନେ,

ହସିଲେ ସିଏ ହସିବା ଆମେ

              ରଖିଥା ଏହା ମନେ |

ଏବେବି ଅଛି ସମୟ ହାତେ

               ସତର୍କହୋଇ ଯାଅ,

ସ୍ୱଚ୍ଛ ରଖ ଧରିତ୍ରୀକୁ ଓ

                ଗଛ ଲଗାଇ ଯାଅ |

ଲଗାଅଚାରା ହସୁଏ ଧରା

                ସବୁଜବନାନୀରେ

ହସିଉଠୁ ଏ ମଣିଷ ଜାତି

             କରୋନା ଯାଉ ଦୂରେ |