ମନ ଖୋଜେ ଯାହା

ସବୁ କଢ଼ କେବେ ଫୁଲ ଟିଏ ହୋଇ

ଫୁଟି ପାରନ୍ତିନି ସୁନ୍ଦର ହୋଇ ,

ଜୀବନ ସ୍ପନ୍ଦନ ନିଶ୍ଚିତ ନୁହଇ

ସକାଳର ସୂର୍ଯ୍ୟ ଦେଖିବା ପାଇଁ ।

ସବୁ ମୁଖ କେବେ ଯୋଗ୍ୟ ହୁଅନ୍ତିନି

ସୁମଧୁର ଭାଷା କହିବା ପାଇଁ ,

ସବୁ ବିଶ୍ଵାସର ମଧୁର ଅପେକ୍ଷା

ମନ ହିସାବରେ ମିଳଇ ନାହିଁ ।

ସବୁ ବନ୍ଧନ ଯେ' ମଧୁର ବନ୍ଧନ

ଏ' କଥା ଭାବିବା ଭୁଲ୍ ଅବଶ୍ୟ  ,

ଏକା ପରି ନୁହେଁ ସମସ୍ତଙ୍କ ମନ

କେଉଁଠି ଅମୃତ କେଉଁଠି ବିଷ ।

ଅଖଣ୍ଡ ବିଶ୍ୱାସ ଅନେକ ଦିନର

ଭାଙ୍ଗିଯିବା କିଛି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ନୁହେଁ ,

ସବୁ ସମୟର ରଙ୍ଗ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ

ଅନୁଭବରୁ ତ' ଚେତାଇ ଦିଏ ।

ସବୁ ରାତି କେବେ ସ୍ୱପ୍ନମୟ ନୁହେଁ 

ସବୁ ଦିନ ନୁହେଁ ଏକା ଯେପରି ,

ସବୁ ସମୟର ରଙ୍ଗ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ

ଅଲଗା , ଅଲଗା ମଣିଷ ପରି ।

ନଖୋଲିଲେ ମୁହଁ, ନଚିହ୍ନିଲେ ଆଖି

ଜାଣିତ ହେବନି ମରମ ଭେଦ ,

କିଏ ଆପଣାର ଅବା ଭାବେ ପର

ମଣିଷ ଭିତର ଗୁମର ଛେଦ ।

ମନ ଚାହୁଁଥାଏ ଅଫୁରନ୍ତ ସ୍ୱପ୍ନ

ଚାନ୍ଦିନୀ ରାତିର ଶୀତଳ ଛାଇ ,

ସ୍ୱପ୍ନ ଓ ସରାଗ ଏପରି ଜିନିଷ

 ସାରା ଜୀବନଟା ଆଶା ରହଇ ।

ମନ ଖୋଜୁଥିବା ମନଲୋଭା ପକ୍ଷୀ

ଧରାଦେବ ନିଶ୍ଚେ ହାତରେ ଆସି ,

ମୋ' ଘର ଅଗଣା ମୁଖରିତ କରି

ଖୁସି ପରିବେଶ ଦେବ ପରୋଷି ।

ଏ' କଥା ଭାବିବା ନିହାତି ବୋକାମି 

ଯାହା ମନ ଚାହେଁ ସେଇଆ ହେବ ,

ଯାହା ମୁଁ' ଚାହୁଁଛି ଯାହା ଚାହୁଁ ନାହିଁ

ଏହା କି' ସମ୍ଭବ କେବେ ହୋଇବ ।

ମରିବା ଲୋକର ଶେଷ ଇଚ୍ଛା ଥାଏ

ମହାପ୍ରସାଦ କୁ ପାଇବା ପାଇଁ ,

ଏ କଥା ଭିନ୍ନ ଯେ' କିଏ ପାଏ ପୁଣି

ମରିଯାଏ ବିନା ପାଣିରେ କେହି ।