ତୁମ ଗାଆଁ

ଝରିଯାଏ ନଈ ଗାଆଁ ମୁଣ୍ଡ ଦେଇ

କାଚକେନ୍ଦୁ ନଈଜଳ,

ଥିରି ଜଳଧାରେ ମୀନ ଖେଳୁଥାଏ

କରୁଥାଏ କଳକଳ |୧|

ଗାଆଁ ଆମ୍ବତୋଟା ଆଉ ନଦୀପଠା

ବହେ ସୁଲୁସୁଲୁ ବାଆ,

ଆମ୍ବ ବଉଳର ବାସନା ମହକେ

ସୁରଭିତ ଗାଆଁ ନାଆଁ |୨|

ତୁମ ଗାଆଁ ସିନା ଏମିତି ଅଟଇ

ଘଣ୍ଟି ବାଜଇ ମନ୍ଦିରେ,

ଶୁଭ ମନ୍ତ୍ରଧ୍ବନି ପବିତ୍ର କରଇ

ମନ୍ତ୍ର ଶୁଭଇ କର୍ଣ୍ଣରେ |୩|

ଯେତେ ପ୍ରଜାପତି ତୁମ ବଗିଚାରେ

ହୋଇଯାଇଛନ୍ତି ଠୁଳ,

ଗାଆଁର ସମସ୍ତ ଛୋଟବଡ଼ ପିଲା

ପଡ଼ିଆରେ ସଭେଁ ମେଳ |୪|

ତୁମ ଗାଁ ପୋଖରୀ ଜଳରେ ଚତୁରୀ

ମୁହଁରେ ଲଗାଏ ତେଲ ,

ଗୋରୀ ମୁହଁଟାରେ ହଳଦୀ ମାଖଇ

ସତେ କରୁଥାଏ ଗେଲ |୫|

ତୁମ ଗାଆଁ ରାସ୍ତା ପାଦରେ ପାଦକୁ

ଲଗାଇ କି ଚାଲୁଥାଏ ,

ଗାଆଁର ମହକ ଗୋଲାପ ଫୁଲରେ

ମହମହ ବାସୁଥାଏ |୬|

ମଲ୍ଲୀ ଗୋଲାପରୁ ଆହୁରି ମହକ

ତୁମ ଗାଆଁ ସୁନାଗୋରୀ,

ଯେପରି ମୟୂରୀ ପୁଚ୍ଛ ଟେକି ନାଚେ

ଫିଟାଇ ଦେଇ କବରୀ |୭|

ସେନେହ ମମତା ଖୁନ୍ଦାଖୁନ୍ଦି ହୋଇ

ରହିଥାନ୍ତି ପ୍ରତିଘରେ,

ପ୍ରତି ଘର ଲାଗେ ମମତା ମନ୍ଦିର

ତୁମ ଗାଆଁ ସଂସାରରେ |୮|

ସବୁଠୁଁ ମଧୁର ଗାଆଁର ସରାଗ

ନିତି ନିତି ଟାଣୁଥାଏ,

ସରାଗ ବନ୍ଧନ ଅତୁଟ ବନ୍ଧନ

ପ୍ରଣୟରେ ବାନ୍ଧୁଥାଏ |୯|

ତୁମ ଗାଆଁ ପରା ସରଗର ତାରା

ଉଜ୍ବଳ ନକ୍ଷତ୍ରଟିଏ,

ସବୁଜ ବେଣୀରେ ବନ୍ଧା ହୋଇଥାଏ

ପ୍ରାଣପକ୍ଷୀ ଝୁରୁଥାଏ |