ତୁମ ବିନା

ବି ଦ୍ର: କବିତାଟି ଏକ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ କାଳ୍ପନିକ ବିଷୟ ଆଧାରିତ। ମନରେ ଆସୁଥିବା ଅନେକ ଭାବନା ତଥା ଜଡ ଓ ଚେତନାର ପ୍ରତିଫଳନ କରିବାକୁ ଏ କବିତାରେ ପ୍ରୟାସ କରିଛି। ନିର୍ଲିପ୍ତ ଜୀବନେ ବିବସତାକୁ ଆଡେଇ ଦେଇ ସମ୍ଭାବନାର ସନ୍ଦିକ୍ଷଣରେ ଏ କବିତାର ପରିକଳ୍ପିତ ।କେମିତି ଲାଗିଲା ମତାମତ ଟିଏ ରଖିବେ ।

ତୁମ ବିନା ନିଖିଳ କାନନେ

    ପଲ୍ଲବ ଆସେନା

ତୁମ ବିନା ମୌସୁମୀ ଆକାଶେ 

   ନୀରଦ ଦିଶେନା ।। ୧।।

ତୁମ ବିନା କ୍ଲିନ୍ନ ଉପବନେ

   କୁସୁମ ଫୁଟେନା 

ତୁମ ବିନା କୋଇଲି ପଞ୍ଚମ 

   ଆଳାପେ ଗାଏନା ।। ୨ ।।

ତୁମ ବିନା ଫଗୁଣରେ ଫଗୁ  

    ଦେହରେ ଲାଗେନା

ତୁମ ବିନା ଧାରା ଶ୍ରାବଣରେ 

    ମାଟି ବି ଭିଜେନା ।। ୩ ।।

ତୁମ ବିନା ବସନ୍ତରେ ମୃଦୁ 

    ମଳୟ ବହେନା

ତୁମ ବିନା ଆମ୍ବ ବଗିଚାରେ

   ବଉଳ ଆସେନା ।। ୪ ।।

ତୁମ ବିନା ନୀରଧିରେ ଢେଉ

    ବେଳାକୁ ଛୁଏଁନା

ତୁମ ବିନା ଦୀଘି ସରୋବରେ 

   ନୀରଜ ମିଳେନା ।। ୫ ।।

ତୁମ ବିନା ଖୋଲା ଆକାଶରେ 

    ବିହଙ୍ଗ ଉଡେନା

ତୁମ ବିନା ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ରାତିରେ

    ଜହ୍ନ ବି ଉଏଁନା ।। ୬ ।।

ତୁମ ବିନା ନିଘୋଡ ନିଦରେ

   ସ୍ବପ୍ନ ବି ଦେଖେନା

ତୁମ ବିନା ଶୀତ ସକାଳରେ

   ନୀହାର ବର୍ଷେନା ।। ୭ ।।

ତୁମ ବିନା ପ୍ରୀତିର କବିତା

  ଲେଖି ତ ପାରେନା

ତୁମ ବିନା କଳ୍ପନା କୁଟୀର 

   ଗଢିବି ହୁଏନା ।। ୮ ।।

ତୁମ ବିନା ନିସାଃର କାମନା

   ମନରେ ପଶେନା

ତୁମ ବିନା ନିର୍ମାଖୀ ଜୀବନ 

   ଭରସା ପାଏନା ।। ୯ ।।

ତୁମ ବିନା ସାଙ୍ଗ ସାଥୀ ମେଳ

    ଭଲ ତ ଲାଗେନା 

ତୁମ ବିନା ବାଲି ଘର ଖେଳ

   ମନେ ବି ପଡେନା ।। ୧୦।।