ତୁ

ତୋ ଅଗଣାରେ

ମୋ ବାଷ୍ପୀଭୂତ ଆକାଂକ୍ଷା ସବୁକୁ

ନାଉକରି ଆକାଶକୁ ଚାହିଁଥିବା ବେଳେ

ତୋ ପଣତରୁ

ଥପ୍ ଥପ୍ ହୋଇ ନିଗିଡିପଡୁଥିବା

କେଇବୁନ୍ଦା ଝାଲରେ

ପୁରାପୁରି ଝାଳେଇ ଯାଇଥିଲା ସମୟ

ତା ସହିତ ମୁଁ ବି ।

କାନ୍ଥଘଣ୍ଟାର ଟିକ୍ ଟିକ୍ ଶବ୍ଦରୁ

ତୁ ଓହଳି ଆସି କହୁଥିଲୁ

ହେଇ ଦେଖ୍

ମୁଁ ଅଛି ମାନେ

ତୋ ସମ୍ଭାବନା କେଉଠି ରୂପନେଉଛି

ମେଘ ପରି ।