ତୁ ମୋର ଶେଷ ଠିକଣା

ତୋତେ ଦେଖି ଜୁଇ ନିଦ ଭାଙ୍ଗି ଗଲା

ପୁଣି ଲିଭି ଗଲା କ୍ରୋଧ

ଜନ୍ମରୁ ମରଣ ଯେତେ କଲି ରଣ

ହେବ କି ମୋ ପରିଶୋଧ ।

ଜାଣି ତ ନଥିଲି ଛ ଖଣ୍ଡ କାଠକୁ

ଦରକାର ଚାରି କାନ୍ଧ

କେଡେ ଭୂଲ ମୁଁ ଜୀବନେ କରିଛି

ଅହଂ ଭାବେ ହୋଇ ଅନ୍ଧ ।

କେଉଁ ଆଡେ ଗଲା ଚିିହ୍ନ ବର୍ଣ୍ଣ ନାହିଁ

ଧନ ରତ୍ନ ହୀରା ଲୀଳା

ଗୁରୁ ଗୁରୁଜନ ଅଭକ୍ତି କରିଣ

ଯିଏ ଥିଲା ଗଳା ମାଳା ।

ତୋ ଅନଳ ବଳେ ସବୁ ବୀର୍ଯ୍ୟ ଜଳେ

ପାଲଟେ ଆଞ୍ଜୁୁୁଳେ ଭସ୍ମ

ହୁ ହୁ କରି ଅଟ୍ଟହାସେ ବୋଲେ

ଏଇଠି ଠିକଣା ଶେଷ ।

ଏନ୍ତୁଡ଼ିଶାଳରୁ ମରଣ ଦୁୁୁଆର

ଯେଉଁ ପଥ ଅତିକ୍ରମ

ଲୋଭ ପ୍ରଲୋଭନ କବଳିତ କରି

ବଢ଼ାଇ ଥିଲା ମୋ ଭ୍ରମ ।

ତୋ କୋଳରେ ଟିକେ ଶାନ୍ତି ମୁଁ ଲଭିଲି

ଶୁନ୍ୟ ହେଲା ଦରଶନ

ମାଟି ପିଣ୍ଡ ମୋର ଜଳି ଜଳି ଆଜି

ଆଦରିଲା ପ୍ରଭୁ ଧ୍ୟାନ