ଠିକ୍ ଅବା ଭୁଲ

ବୁଝିତ ହୁଏନା ଏହି ଦୁନିଆରେ

କିଏ ଭଲ କିଏ ଭେଲ

ଲାଗିଥାଏ ମିଛ ଖାଣ୍ଟି ସତ ପରି

ଠିକ୍ କଥା ହୁଏ ଭୁଲ ।

ଚେହେରା ଦିଶଇ ଡଉଲ ଡାଉଲ

ଓଠୁ ଝରୁଥାଏ ହସ

ସୁବିଧା ଉଣ୍ଡିକି ଗଳା କାଟୁଥିବା

ଅଛନ୍ତି ମହାପୁରୁଷ ।

ମଧୁର ସମ୍ପର୍କ କ୍ଷଣକ ମଧ୍ୟରେ

ଲଗାଇ କରେ ସେ ବଶ

ମୁହଁରେ ଅମୃତ ମନରେ କପଟ

ପେଟେ ହଳାହଳ ବିଷ ।

ନୀଚ୍ଚ ମିଥ୍ୟାଚାରୀ କୁତ୍ସିତ ହୃଦୟେ

ଜଳୁଥାଏ ସ୍ୱାର୍ଥାନଳ

ତାର କ୍ରୁରପଞ୍ଝା ମଧ୍ୟରୁ ବର୍ତ୍ତିବା

ହୁଅଇ ବଡ଼ ଦୁଷ୍କର ।

ଠିକ୍ ଅବା ଭୁଲ ପରଖି ନିରେଖି

ସମୟର କଷଟୀରେ

ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ଉଚିତ ସ°ସାରେ

ପ୍ରମାଦ ପଡେନି ଭଲେ ।

ଉତ୍ତମ ବିଚାର ପ୍ରତ୍ୟୁତ୍ପନ ମତି

ଦୂରଦର୍ଶୀ ବୁଦ୍ଧିମାନ

ହୁଅଇ ବିଜୟୀ ଜୀବନ ସ°ଗ୍ରାମେ

ଅର୍ଜେ ଯଶ କୀର୍ତ୍ତିମାନ ।