ତୋବିନୁ ଅନ୍ଯଗତି ନାହିଁ

ଜଗତର ନାଥ କାଳିଆ ସାଅନ୍ତ

ତୁମ ଲୀଳାତ ବୁଝି ପାରେନି

ଯେତେ ଚେଷ୍ଟାକଲେ ତୁମକୁ ପ୍ରଭୁହେ

ଉତ୍ତର ଖୋଜି ମୁଁ ପାଉନି ।

ରାଇଜ ଯାକର ଚିନ୍ତାହେ ତୁମକୁ

ମୋ ଚିନ୍ତାକି ତୁମକୁ ଘାରିବ

ସଂସାର ଯାକର ଜଞ୍ଜାଳ ଭିତରେ

ମୋ କଥାକି ତୁମ ମନେ ପଡିବ ।

ସମସ୍ତେ କହନ୍ତି ତୁମେ ବଡ ବୋଲି

ତୁମ ପାଖେ ବଡପଣ ମୁଁ କିଛି ଦେଖୁନି

ନିଳାଚଳ ଧାମେ ତୁମେତ ରହିଲ

ଭକ୍ତକୁ ଦେବାପାଇଁ ଦରଶନ

ହାତନାହିଁ ତୁମ ପାଦନାହିଁ ବୋଲି

କଲକି ପ୍ରଭୁ ତୁମେ ଅଭିମାନ ।

ଦୁନିଆ ଯାକର ଭକ୍ତଙ୍କ ଗୁହାରି

କେତେବା ତୁମେ ଶୁଣିବା

ମୋ ଭଳିଆ ଏ ଗରିବ ଗୁହାରି

ତୁମ କର୍ଣ୍ଣରେ କି ବାଜିବ ।