ତମେ

ସକାଳ ସୁରୁଜ ଉଇଁବା ଆଗରୁ 

 ତମେ ଯେବେ ଆସି ଯାଆନ୍ତ, 

ସଞ୍ଜ ବେଳେ ଜହ୍ନ ଆସିବା ଆଗରୁ 

ତମେ ଯେବେ ଦେଖା ହୁଅନ୍ତ |

ଫଗୁଣରେ ଫଗୁ ଆସିବା ଆଗରୁ 

ତମେ ଯେବେ କଥା ହୁଅନ୍ତ, 

ଶ୍ରାବଣରେ ବର୍ଷା ଝରିବା ଆଗରୁ 

ପ୍ରେମ ବର୍ଷା କରି ଦିଅନ୍ତ |

 

ବସନ୍ତେ ମଳୟ ବହିବା ଆଗରୁ 

ପଣତ ଉଡେଇ ଯାଆନ୍ତ

ଗ୍ରୀଷ୍ମରେ ଝାଂଜି ଜାଳିବା ଆଗରୁ 

ପ୍ରେମ ନିଆଁ ଜାଳି ଦିଅନ୍ତ |

ମନ ଖୋଲି ମୁହିଁ କହିବା ଆଗରୁ 

ତମେ ଯଦି କହି ଦିଅନ୍ତ 

ବିରହ ନିଆଁରେ ଜଳିବା ଆଗରୁ 

ତମେ ଯଦି ଭଲ ପାଆନ୍ତ |

ତେବେ ସୂରୁଜ ଆସନ୍ତା ପୂରୁବ ଆକାଶେ 

ସୁନେଲି କିରଣ ଢାଳି 

ଜହ୍ନ ବି ହସନ୍ତା ସଞ୍ଜ ନଇଁ ଗଲେ 

ଦୁରେଇ ଅନ୍ଧାର କାଳି |

ଫଗୁଣ ବି ଆସି ରଙ୍ଗେଇ ଦିଅନ୍ତା 

କେତେ ଫୁଲ ପ୍ରଜାପତି 

ଶ୍ରାବଣ ଆସିଲେ ଭିଜେଇ ଦିଅନ୍ତା 

କିବା ଦିନ କିବା ରାତି |

ବସନ୍ତ ଆସନ୍ତା ମଳୟକୁ ଆଣି 

କୋଇଲିର କୁହୁ ତାନେ, 

ଗ୍ରୀଷ୍ମ ବି ଆସନ୍ତା ମନ ମତାଣିଆ 

ଆମ୍ବ ପଣସର ବନେ |

    *********