ସ୍ଵୟମ୍ବର

ସତେ ଗୋ ପ୍ରିୟା କରିଛ କେତେ ଯେ ଶୃଙ୍ଗାର

ରଚିଛ ଯେ ତୁମେ ତୁମ ସ୍ଵୟମ୍ବର

ଜଳୁଛି ମୋ ହୃଦୟ ହୋଇ ସେ ଅଙ୍ଗାର।

ମଥାରେ ତୁମର ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣ ମଥାମଣି

ଖୋଷାରେ ତ ମଲ୍ଲୀ ଫୁଲ

ନୟନେ ତୁମର ଅପୂର୍ବ କଜଳ

କର୍ଣ୍ଣରେ ସଜ୍ଜିତ ସେ ମଖମଲି କୁଣ୍ଡଳ।

ଗଳାରେ ତୁମର ସୁନା ହାର ଆଜି

ଅଧରୁ ଝରୁଛି ମଧୁଜଳ

ମୁଖରେ ତୁମର ବିରଜିଛି ସୂର୍ଯ୍ୟ

ସତେ ଅବା ଦିଶେ ସୂର୍ଯ୍ୟମୁଖୀ ଫୁଲ।

ଲକ୍ଷ୍ମୀ ସ୍ୱରୂପା ତୁମେ ଅଟ ଯେ ମୋହିନୀ

ଧାରଣ କରିଛ ଲଳିତ ପାଟ ବସ୍ତ୍ର

ତୁମ କଟିଦେଶେ ଶୋଭା ପାଉଅଛି

ସେ ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣ ଅଳକ ହାର।

ହସ୍ତରେ ତୁମର ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣ ଚୁଡ଼ି ହାର

ପାଦେ ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣ ମୁଦି ତୁମର

ଲଳିତ ଅଳତା ତୁମ ପାଦେ ଶୋଭାପାଏ

ସ୍ୱୟମ୍ବରେ ଆଜି ତୁମର।

କାହିଁ ମୋତେ କଲ ଆଜି ତୁମେ ପର

କି ଦୋଷ ରହିଲା ମୋହର

ତୁମେ ପରିତ୍ୟାଗ କଲ ମୋତେ ଆଜି

ରମ୍ଭା ମେନକା ଉର୍ବଶୀ ଅଟ ଯେ ମୋହର।