ସୁରକ୍ଷିତ ହେବ ଆମ ଜୀବନ

ନାମଟି ମୋହର ଘରଚଟିଆ,

ପକ୍ଷୀଟିଏ ମୁହିଁ ଅଟେ ଛୋଟିଆ ।

ରହେ ଚାଳଘରେ ବସା ମୁଁ କରି,

ଖାଏ ଶସ୍ଯ, ପୋକଯୋକକୁ ଧରି ।

କିଚିରି ମିଚିରି ଶବଦ କରେ,

ଦାଣ୍ଡେ ଧୂଳି ଖେଳେ ମନ ଖୁସିରେ ।

ଏବେ କିନ୍ତୁ ମୋତେ ହେଲାଣି କାଳ,

ପକ୍କା ଘର ଖାଲି ମାଳକୁମାଳ ।

ମୁଣ୍ଡ ଗୁଞ୍ଜିବାକୁ ମିଳୁନି ଥାନ,

କମିଲାଣି ସଂଖ୍ୟା ଦିନକୁ ଦିନ ।

କିଛି ଲୋକ ମନେ ଦରଦ ଭରି,

ମାଟିରେ କଲେଣି ବସା ତିଆରି ।

ଘର ଆଗେ ଟାଙ୍ଗି ଝୁଲାଇଛନ୍ତି,

ସେଠି କେତେ ଜାତିଭାଇ ରହନ୍ତି ।

ଅନ୍ୟ ଲୋକ ଦେଲେ ଏଥିକୁ ଧ୍ୟାନ,

ସୁରକ୍ଷିତ ହେବ ଆମ ଜୀବନ ।