ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ

ଅସତ୍ୟକୁ କୋଳ ବାନ୍ଧୁଥିଲେ ଥଳ

ତାହା ଚିରସ୍ଥାୟୀ ନୁହଁଇ

ଦିନେ ଅନ୍ଧକାର ହଟି ଆଲୋକର

ପ୍ରବେଶ ନିଶ୍ଚୟ ହୁଅଇ

ସତ୍ୟର ଜୟ

ଯୁଗେଯୁଗେ ପରା ହୋଇଛି

ସତ୍ୟ ପାଇଁ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଚନ୍ଦ୍ର ଆତଯାତ

ଏ ବି ଲୋକକଥା ରହିଛି ।

ଅସତ୍ୟ ଅଧର୍ମ ପଥ କଣ୍ଟକିତ

ନିଶ୍ଚେ ଫୁଟି ରକ୍ତ ଝରଇ

ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ମାର୍ଗେ ଗମନ କରିବା

ପଥକୁ ସର୍ବଦା ରୋଧଇ

ଜୀବନୁ ମୁକ୍ତି

ଏପରି କାର୍ଯ୍ୟେ ମିଳେ ନାହିଁ

ବାରବାର ଜନ୍ମି ମର ଶରୀରରେ

ନାନା ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ ସଢ଼ଇ ।

ସତ୍ୟର ରୂପଟି ସର୍ବଦା ସୁନ୍ଦର

ତାହା ଚିରନ୍ତନ ଶାଶ୍ବତ

ଜଗାଇ ହୃଦୟ ଭରେ ପବିତ୍ରତା

ମନକୁ ରଖେ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲିତ

ସେଥିପାଇଁ କି

ତୋଳି ସଦା ସତ୍ୟର ଜୟ

ହୃଦୟତନ୍ତ୍ରକୁ କରିଲେ ଝଂକୃତ 

ଜୀବନେ ନାହିଁ ପରାଜୟ ।