ସତ୍ୟ ପ୍ରତି ନାହିଁ ସମର୍ପଣ ଭାବ

ଦେଇଥିବା କଥା ମଣିଷତ୍ୱ ଥିଲେ, କେହି 

ଫେରେଇ ପାରେନା

ପ୍ରତିଜ୍ଞାବଦ୍ଧ ଶବ୍ଦର ଭାବପ୍ରବଣତାର ପରିଧି

କୁ ତ ମାପି ହୁଏନା ।

ପ୍ରବଞ୍ଚକ, ଘୃଣ୍ୟ ମଣିଷଟିଏ ପ୍ରତିଜ୍ଞାବଦ୍ଧ ଶବ୍ଦ

କୁ କାହୁଁ ଜାଣିବ

ନିଛ୍ଛକ ହୃଦଟିଏକୁ ତା ଶବ୍ଦର ଚାତୁରୀରେ 

ଚାହେଁ ବାନ୍ଧି ରଖିବ ।

ସତ୍ୟ ତ ଖୁବ୍ ଓଜନିଆ, ହୁଏ ନିଷ୍ଠୁର ଓ 

ଛୁରୀ ଠାରୁ ଧାର 

ମିଛ କହିବାକୁ ସହଜ, କରେ କିଛି ସମୟ 

ଅତି ଆପଣାର ।

ତେଣୁ ଆଜିର ଦୁନିଆରେ କେବଳ ଅଛି 

ଛଳନା ଓ ପ୍ରତାରଣା 

ସତ୍ୟ ପ୍ରତି ନାହିଁ ସମର୍ପଣ ଭାବ, ଅଛିତ 

ଖାଲି ଘୃଣିତ ବାସନା ।

ମନୁଷ୍ୟ ମିଛକୁ ଉଚ୍ଚାରଣ କରେ ତାର 

ପ୍ରତିଟି ହୃଦ ସ୍ପନ୍ଦନରେ

ମିଛ କଣ ବସା ବାନ୍ଧିପାରେ, ଏ ରଙ୍ଗ 

ବେରଙ୍ଗ ପୃଥିବୀ ଭିତରେ ।

କୃଷ୍ଣ ସୁଦାମା ବନ୍ଧା ପ୍ରେମମୟ ଜୀବନେ 

ମିଛ ଅବା ଛଳନା କି ଥିଲା ମନେ

ଆଜିର ଦୁନିଆ ବୁଝେ ନାହିଁ ଜମା ସତ୍ୟ 

ପଥକୁ ଧରି ରଖିବାର ମାନେ ।

ଥରେ କିନ୍ତୁ ସତ୍ୟ କହି ଏଠି, ଅନ୍ୟ ସୁଖ

ରେ ହସିହସି ଖାଲି ଦେଖ 

ତାହା ଦିଏ କେତେ ସୁନ୍ଦର ମମତାର 

ଡୋର, ସେ ପଥ ଧରି ଶିଖ ।