ସର୍ଜନା

ରାତି ଅଧରେ ନିଦ ନ ଆସିଲେ

ଲେଖେ ମୁଁ କବିତା ବସି |

ହୃଦୟରେ ଯେବେ କବିତା ସର୍ଜରେ

ମନ ହୁଏ ସାନି ଘାଣ୍ଟି |

ଅଶାନ୍ତ ଅସ୍ଥିର ମନ ଚଳ ଚଂଚଳ

ହୋଇପାରେ ନାହିଁ ନିଦ |

ସେତେବେଳେ ବସି କବିତା ଲେଖେ ମୁଁ

ବସି କରି ପଦପଦ |

ନୀରବ ନିଶିଥେ କିଏ ଆସି କାନେ

ମୋର କହିଯାଏ ଶବ୍ଦ |

ଭାବର ରସରେ ରସାଣିତ କରେ

ପ୍ରେମେ କରି ଗଦଗଦ |

ନୀରବ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ରୂପର ମାଧୁର୍ଯ୍ୟ

ଯେବେ ହୋଇଯାଏ ଗୁନ୍ଥା |

ସୁଡୋଳ ସୁନ୍ଦର ରମଣୀୟ ହୋଇ

ବାହାରେ କବିତାପେନ୍ଥା |