ବୁଡିବ ସଂସାର ଭେଳା

ଧର୍ମ ସଂସ୍ଥାପନେ ଅଧର୍ମ ନାଶନେ ଯଦି ବା ରହିଛ ତୁମେ

ଅଧର୍ମୀ ରାକ୍ଷସ ବିଧ୍ଵଂସ କରନ୍ତି କିପରି ତୁମ ଏ ଭୂମେ

ତାଣ୍ଡବଲୀଳା ଯା' ରଚିଛ ପ୍ରଭୁ ହେ କଅଁଳା ଶିଶୁର ହସ

ନେଇଛି ଛଡାଇ ପିତୃମାତୃ ହୀନ ପାଉଛି କେବଳ ତ୍ରାସ ।

ନବବଧୂର ସେ ଅଳତାର ଧାର ଲିଭିନାହିଁ ପଦଧାରୁ

ମୁକୁଳା କବରୀ କିପରି ସହୁଛ ଶୂନ୍ୟ କରି ସିନ୍ଥି ତୀରୁ

ମାଆର ହୃଦୟୁ ରକତର ନଈ ବୁହାଉଛ ଅବିରତ

ଭଗ୍ନ ହୃଦୟରେ ପଡିଅଛି ବାପ କରିଛି ପାଷାଣ ଚିତ୍ତ ।

ଭୈରବ ରଡି ତ ଶୁଭୁଅଛି ଆଜି ଅର୍ଗଳିକୁ ଭେଦକରି

ଅଧର୍ମୀ ବିଧର୍ମୀ ବୁଲୁଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଭୟଭ୍ରାନ୍ତି ସବୁ ମାରି 

ପାଷାଣ୍ଡ ପ୍ରବର ଅଟ୍ଟହାସ୍ୟ ତୁମ କର୍ଣ୍ଣକୁ କି ଶୁଭୁନାହିଁ

ବାଛିବାଛି ନିଅ ଧରମ ନାଆରେ ଭଲମନ୍ଦ ଜ୍ଞାନ ଥାଇ ।

ଦିବସ ରଜନୀ ଘର କି ବାହାର ସବୁଠି ସୁରକ୍ଷା ଛେଦି

ଅଧର୍ମୀ ଅରକ୍ଷେ ସାଜନ୍ତି ଅଇରି ମରଣ ଯାଆନ୍ତି ଭେଦି

ଦେଖୁଛ ସବୁ ହେ କାହାପାଇଁ ଆଜି ରଚିଛ ତାଣ୍ଡବଲୀଳା

ତାରଣେ ମାରଣ ନୀତି ଯଦି କର ବୁଡିବ ସଂସାର ଭେଳା ।