ଝିଅଟିଏ ମୁଁ ଝିଅଟିଏ

ଝିଅଟିଏ ମୁଁ ଝିଅଟିଏ

ଲୁହ ଢଳ ଢଳ କୋହ ଟିଏ

ଶୀତ ସକାଳର କାକର ବିନ୍ଦୁ ମୁଁ

ଅବୁଝା ଅବୁଝା ସୁରଟିଏ ।

ବାପାମାଆ ମୁହେଁନ ଦେବି ନିଆଁ

ହୋଇଛି ଯେଣୁ ମୁଁ କନିଆଁ

ଗୁମରି ଗୁମରି କାନ୍ଦେ ଜେଜୀ ମୋର

ମୁଁ କାଳେ ହୋଇଛି 

ବାପାମାଆଙ୍କର ବୋଝଟିଏ ।

କୁଳ ର ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ କରିବି ନାହିଁ

ବଂଶ ଆଗକୁ ନ ନେବି ମୁହିଁ

ପର ପରିବା ବଢୁଛି ଏଠି

ଆଉ କାହା ଘର

ଗଢିବି କେଉଁଠି ହୋଇ ସଂସାରିଟିଏ ।

ଫୁଲଟିଏ ପରି ଫୁଟିବାକୁ ଇଛା

ଜହ୍ନଟିଏ ପରି ବଢିବାକୁ ମନ

ପବନ ପରି ଛଞ୍ଚଳ ହେବି

ଆକାଶ ଛୁଇଁହିମାଳୟ ଚଢିବି

ଦିଅ ମୋତେ ଶିକ୍ଷା ସୁଯୋଗ ଟିଏ ।

ଝିଅ ଜନମ କରିଲୁ ବୋଲି

ମନଦୁଃଖ ତୁ କରନା ମାଆ

ବଢ଼େଇ କୁଢେଇ ସଂସ୍କାର ଦେ

ରଖିବି ତୋର ନିଶ୍ଚୟ ନାଆଁ

ହେବି ତ ଦିନେ ସ୍ରଷ୍ଟା ଟିଏ ।