ସନ୍ତାନର ଉକ୍ତି

ମୋ ଚତୁର୍ପାଶ୍ୱ ମାତୃମୟ

ମଙ୍ଗଳକାରିଣୀ, ଦୁଷ୍ଟାବିନାଶିନୀ ସେ

ଭିନ୍ନ ଜାଗାରେ ଭିନ୍ନ ନାମେ ବିଦିତା

କେବେ ଭୂମି କେବେ ଭୂମା ସବୁରି ସେ ମାତା ।

କିନ୍ତୁ ଆଜିର ସନ୍ତାନ ଯେ ମାତୃହରା

ଅନୁଭବୁନି ଆଉ ସେ ଅଂଚଳର ଉଷ୍ମତା

ମହାକୁନି ସୁଗନ୍ଧିତ ହସ୍ତ ଓ ହସ୍ତରେଖା ।

ସଂସ୍କାରର ସଂହାର ଅହରହ ଚାଲିଛି

ହାତକଡି ପାଦବେଡି ବନ୍ଦୀପରି ବଞ୍ଚୁଛି

କେମିତି ଵା କହିବି ନିଜକୁ ମୁଁ ମାତୃଭକ୍ତ 

ନାରୀସ୍ଥିତି ଦେଖି ଆଜି ମୁଁ କ୍ଷତାକ୍ତ

ସୀମା ସୁରକ୍ଷାରେ ରକ୍ତ ବୋହି ମାଟିମାଆ ସିକ୍ତ ।

ହେ ମାତା ସତେ କ'ଣ ଆଜି ବି ତୁ ସୁପ୍ତ 

ନାଁ ଦେଖୁଚୁ ସପନ ହୋଇ ଯେ ନିସୁପ୍ତ

ନିଦ ହେଜି ଉଠିଲେ ହସିବ ଦୁନିଆଁ

ତୋ ଶକ୍ତିରୁ ଅମ୍ଳଜାନ ମିଶୁ ମୋ ଦେହରେ

ମୋଭକ୍ତିର ସମର୍ପଣ ବହୁ ତୋ ପୟରେ ।

ଏ ଧରା ଗାଉ ଅହିଂସାର ସ୍ୱର

ଏ ଶୂନ୍ୟେ ଶାନ୍ତି ହେଉ ଏକାକାର

ଉତ୍ସର୍ଗ ମୋ ଜୀବନ ଯୌବନ ସବୁ ତୋ ପାଇଁ

ଯବନିକା ପଡ଼ୁ ଏ ଯୁଦ୍ଧରେ ମାତୃତ୍ୱର ମହତ୍ୱ ଦର୍ଶାଇ ।