ମୃତ୍ୟୁର ଯାତ୍ରା

କିଛି ଜୀବନର ଭେଦକୁ ବୁଝିଲି

କିଛି ଅବୁଝା ରହିଗଲା ବାକି ଯାହା

ସମୟ କଷୁଛି ଅଙ୍କ, ହାତେ ଧରି କଲମ

ପଥ ଯେ ଅଛି କେତେ ଚାଲିବାକୁ ଆହା l

ବେଳାଭୂମିପରେ ନିଜ ନାମ ଲେଖି ଲିଭାଇ

ସାଗର କପଟ କରି ନିଜେ ନିଏ ଧୋଇ

ଦିଗବଳୟ ହାତଠାରି ଡାକେ କେଡେ ଶ୍ରଦ୍ଧାରେ

ଆସୁଛି ଆସୁଛି କହେ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଟିକେ ଧର ରେ l

ସ୍ୱପ୍ନର ମଧୁବନେ କେତେ ଯେ ଭ୍ରମିଲି

ପ୍ରାପ୍ତିର ବାଲିଘର ତୋଳିଲି ଭାଙ୍ଗିଲି

ବୟସର ଧାରେ ଧାରେ ସନ୍ତର୍ପଣେ ଚାଲିଚାଲି

ଆୟୁଷର ଅନ୍ତଃପୁରେ ପଦାର୍ପଣ କଲି l

ଦେଖିଲି ଅପେକ୍ଷାରେ ମହାରଥ ପ୍ରସ୍ତୁତ

ସାରଥୀ ମୋ ବାଟଚାହେଁ ବେଳ ରତରତ

ଶେଷ ପୁଷ୍ପଗୁଛ ନେଇ ବିଦାକି ମାଗିଲି ଯାଇ

ମେଲାଣି ବେଳ ଉଛୁର ହେ ମହାନାୟକ l

ଥକିଲା ଜୀବକୁ କୋଳେ ଯତ୍ନେ ଦିଅ ଶୁଆଇ

ପ୍ରାଣ ଛାଡୁ ଆତ୍ମା ନିଅ ନିଜ ସାଙ୍ଗେ ଗୋସାଈଁ

ଛାର ତନୁ ଭସ୍ମ ଘେନୁ କ୍ଷଣକ ମଧ୍ୟରେ ଭେଟି

ମୃତ୍ୟୁରୁ ମୋକ୍ଷ ଯାଏଁ ଯାତ୍ରା ସମାପ୍ତ ଏଇଠି ll