ସଂସ୍କୃତିର ରୂପ

ଆଜିର ଜୀବନ ଜାପନ ପ୍ରଣlଳୀ

ଆପେ ଆସିନାହିଁ ଆମ ପଖାକୁ,

ବହୁତ ସଂଘର୍ଷ, ସମୟର କଷ୍ଟ

ଅନେକ ପୁରୁଷ ଆଣିଛି ତାକୁ l

କଳ କାରଖାନା, ରାଷ୍ଟ୍ର ବା ସମାଜ

କେତେ ଚେଷ୍ଟା ପରେ ନର ପାଇଛି,,

କେତେ ଜୟ, ପରାଜୟ, ଅବକ୍ଷୟ

ଆଜିର ପୃଥିବୀ ରୂପ ନେଇଛି l

ଏ ସବୁ ପଛରେ ଶିକ୍ଷା ଓ ସଂସ୍କୃତି

ସଂସ୍କାର ପ୍ରକ୍ରିୟାର ଚିତ୍ରପଟ,,

ସଂସ୍କୃତି ଆଖିକୁ ଦେଖା ଯାଏ ସିନା

ଦେଖା ଯାଇନାହିଁ ସଂସ୍କାର ଫଟ l

ମନ,ହୃଦୟରେ ସଂସ୍କାରିତ ଚିତ୍ର

ପଟ, ପଶିଯାଇ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରେ

ଆବେଗିକ ଭାବାବେଗ ପଣକୁ

ଯାହାକୁ ସଭ୍ୟତା ବୋଲିଣ ଧରେ l

କିଛି କଥା ଆପେ ଆପେ ଘଟେନାହିଁ

ତାପାଇଁ ଲୋଡ଼ାଯେ ଉଦ୍ୟମ କର୍ମ

ସାମାଜିକ ପ୍ରକ୍ରିୟା ନିତି ଚାଲଇ

ସଭ୍ୟତା ଗଢ଼ିବା ସମୟ ଧର୍ମ l

ଦୀର୍ଘ ସମୟର ବିସ୍ତାର ସଂସ୍କୃତି

ସଭ୍ୟତାର ରୂପ ରେଖ ଅଟଇ,,

ଗ୍ରୀସୀୟ, ରୋମୀୟ, ବେବିଲୋନ ଆଉ

ଭାରତ ସଭ୍ୟତା ପ୍ରମାଣ ଭାଇ l

ନିତି ବ୍ୟବହାର ଖଣ୍ଡେ ବାସନର

ପରି ଅଟଇ ଏହି ଆମ ରାଷ୍ଟ୍ର,,

ପ୍ରତିଦିନ ମଜାମଜି, ସଫା,ପୋଛା

ଆମଜା ସଂସ୍କାର, ସଂସୃତି ନଷ୍ଟ l

ବନ୍ୟପ୍ରlଣୀ ପରି ମଣିଷ ଜଙ୍ଗଲେ

ଜଙ୍ଗଲି ଜୀବନ ବିତାଉ ଥିଲା,,

କେତେ ପ୍ରତିକୂଳ ପରିସ୍ଥିତି ଦେଇ

ନିୟମ,କାନୁନ, ଚଳଣୀ କଲା l

ଗାଆଁ ଓ ନଗର ତାପରେ ସହର

ବେପାର, ବଣିଜ ରାଜ୍ୟ ଗଢିଲା,,

ରାଷ୍ଟ୍ର ନିର୍ମାଣରେ ନିଜକୁ ସମର୍ପି

ନାଗରିକତ୍ୱକୁ ଆପଣେଇଲା l

ରାଷ୍ଟ୍ର ହିଁ ହୋଇଲl ଶେଷ ନିୟାମକ

ନାଗରିକ ଆଉ ସମାଜ ପାଇଁ,,

ରାଷ୍ଟ୍ର ନିତି ନେଇ ସଭ୍ୟତା, ସଂସ୍କୃତି

ଫୁଟିବା ଫୁଲର ପାଖୁଡ଼ା ଯହିଁ l