ସଂକଳ୍ପ

ଧୀରେ ଧୀରେ ପାଦ ବଢ଼ାଅ

ଭୁଲିଯାଇ ଅତୀତକୁ,

ରକ୍ତ ମାଂସେ ଗଢ଼ା ଶରୀର

କଙ୍କାଳର ଢାଞ୍ଚା ଉପରେ...

ପ୍ରବଞ୍ଚନାର କଠୋରାଘାତେ,

କେବେ..

ବିଲୀନ ହେଇଯିବ ମାଟି ଭିତରେ ।

ସଂକଳ୍ପ ନିଅ ଆଗକୁ ଯିବା ପାଇଁ,

ନିଜ ଉର୍ଜାକୁ ଉପଯୋଗ କରି,

ଜଗିବସିଛନ୍ତି ଶୃଗାଳ..

କଙ୍କାଳରୁ ମାଂସ କାଢ଼ି ନେବା ପାଇଁ ।

ତୁମ ଆଉ ମୋ ଭିତରେ

ଫରକ୍ ଖୋଜନା,

ମୁଁ ତ ବଞ୍ଚୁଥିବି...

ଅନ୍ୟକୁ ଦମନ କରି,

କିନ୍ତୁ;

ତୁମେ ନିଜ କଥା ଭାବ,

କେତେଦିନ ବଞ୍ଚିବ...

ଏମିତି ସ୍ପୁର୍ତ୍ତିହୀନ ହୋଇ ।