ସ୍ନେହର ମୂରତୀ

ସ୍ନେହପ୍ରେମର ଦେବୀ ପ୍ରତିମାଟିଏ

ସିଏ କେହି ନୁହେଁ ଆମ ମାଆ ସିଏ

ମାର ସ୍ନେହ ସର୍ବଦା ଅମୂଲ ମୂଲ

ତା ସହ କେହି ହେବନି ସମତୁଲ

ତାର ଆଶିର୍ବାଦ ସର୍ବଦା ମସ୍ତକେ ଆମର

ଦୁଃଖ କଷ୍ଟ ସହି ବୋଝ ସମ୍ଭାଳେ ପରିବାରର

ମୁହଁ ଦେଖି ବୁଝିପାରେ ଆମରି କଥା

ମନରେ ନ ଦିଏ କେବେ ସେ ବ୍ୟଥା

ନିଜ ଦୁଃଖକୁ ସେ ମନରେ ଲୁଚେଇଦିଏ

ସନ୍ତାନର ସୁଖ ସର୍ବଦା ସେ ଚାହିଁଥାଏ

ମନର ଭାବନାକୁ ସେ ବୁଝିତପାରେ

ସନ୍ତାନର ମଙ୍ଗଳ ସେ କାମନା କରେ

ତାର ସ୍ପର୍ଶରେ ଭରିଯାଏ ପ୍ରେମର ମଧୁରତା

ତାର ଚରଣରେ ରହୁ ସର୍ବଦା ଆମରି ମଥା