ସମୟଟି ଯାଏ ବିତି
ସମୟଟି ଯାଏ ବିତି
ମାଆ ଯେବେ ଗାଈ ଦୁହିଁବାକୁ ଯାଏ
ମୁଁ ଦିଏ ବାଛୁରୀ ଧରି ,
କୁନି ବାଛୁରୀ ମୋ ହାତ ଚାଟୁଥାଏ
ତା' ଜିଭରେ ଥିରିଥିରି ।
ଆମ ଗାଈ-'ଶ୍ରୀୟା' ଚାହିଁ ରହିଥାଏ
ଗୋଟିଏ ଲୟରେ ମୋତେ ,
ତା' ଛୁଆକୁ ଗେଲ କରି ଦେଉଥିଲେ
ଖୁସି ହୁଏ ସିଏ କେତେ ।
ମୋ ମାଆ ପରା ଗାଈ ବାଛୁରୀଙ୍କ
ନିଇତି ଯତନ ନିଏ ,
ଗୁହାଳକୁ ସଫା ସୁତର କରି ସେ
ଖାଇବାକୁ ତାଙ୍କୁ ଦିଏ ।
ଭଲ ପାଉ ଆମେ କ୍ଷୀର,ଦହି,ଛେନା-
ଘିଅ,ସର ଖାଇବାକୁ ,
ଭାଇ ସଙ୍ଗେ କେବେ କଜିଆ ବି କରୁ
ବଡ଼ ଭାଗ ପାଇବାକୁ ।
ଶରଧାରେ ମାଆ ଆମରି ପାଇଁକି
ଦୁଧଭାତ ଦିଏ ନିତି ,
ବାଛୁରୀ ସଙ୍ଗରେ କଉତୁକ କରି
ସମୟଟି ଯାଏ ବିତି ।
କୁନି ବାଛୁରୀଙ୍କୁ ଗେଲ କରି ଆମେ
ଦେଉ ପରା ପିଠା-ରୁଟି ,
ବଡ଼ ଆନନ୍ଦରେ ଖାଇଦିଏ ସିଏ
ତା' ଲାଞ୍ଜକୁ ଛାଟି ଛାଟି ।
ରୋଗ ବାଧିକିରେ ଡାକ୍ତର ଦେଖାଇ
ତାଙ୍କ ସେବା କରୁ ଆମେ ,
ଜାଣିଶୁଣି କେବେ ଅବହେଳା କରି
ଲାଗୁନାହିଁ ଅନ୍ୟ କାମେ ।
ଭାରି ଉପକାରୀ ପ୍ରାଣୀଟିଏ ପରା
ଅଟଇ ଯେଣୁ ଏ ଗୋରୁ ,
ଆମ ପରିବାର ସଦସ୍ୟ ଭାବରେ
ତାକୁ ବି ଗଣନା କରୁ ।