ସମ୍ୟକ୍ ଅବଲୋକନ

ପ୍ରୌଢ଼ତ୍ବର ବାସ ଆଜି 

କିଏ ଦେଲା ମୋ ଅଙ୍ଗେ ବୋଳି 

ପଇଁଚ଼ାଳିଶି ବସନ୍ତର 

ମାଦକତା ପାଦେ ଦେଲା ଦଳି

କ୍ଷୁର୍ଣ୍ଣ ଆଜି ମୋ ତାରୁଣ୍ୟ 

ମଉଳା ମୋ ବଦନର କଳି

ମଉନ ମୋ ପ୍ରଗଳଭତା

ଦୀପଶିଖା ଲିଭେ ଜଳିଜଳି ।

ଅନ୍ତର୍ଦାହେ ଅତିଷ୍ଠ ମୁଁ 

କୋହ ମୁଖୁ ପଡ଼ୁଛି ଉଛୁଳି 

ବିରସ ଏ ଦେହରେ ମୋ

ଶୁଭୁନାହିଁ ମଧୁର କାକଳି 

ଶ୍ରାନ୍ତ ଯୌବନର ଦୀପ୍ତି 

ପ୍ରତିକୂଳ ଗଲାଣି ବଦଳି 

ଗନ୍ଧ ହିନ ବାସକ ଶରୀରେ

ବୃକ୍ଷ ଚ୍ୟୁତ ମୁଁ ଏକ ଶେଫାଳି ।

କ୍ଷୁଧା ହୀନ ଭ୍ରମରୀ ମୁଁ 

ମୋକ୍ଷ ପାଇଁ କରେ ଆଜି ଅଳି 

ତେଜି ଷଡ଼ରିପୁ ଆଶା

ଭବସାଗରୁ ଯିବି ମୁକୁଳି

ମୃଦୁ ଶିହରଣ କାଳେ 

ଜଳେ ମୁହିଁ କୁହୁଳି କୁହୁଳି 

ମୁଁ ତ ଚୋରା ବସନ୍ତର ସଖୀ 

ନୁହେଁ ନୁହେଁ ନିଦୟ ଚୈତାଳୀ ।