ସମୟ

ଅବିରତ ଘୁରୁଥାଏ

ସମୟର ପାଦ

ସଂସାରରେ ନାହିଁ ତା'ର

ସୀମା ସରହଦ ।

ସବୁଠାରୁ ବଳବାନ

ପ୍ରକୃତି ବକ୍ଷରେ

ପାରିବକି ବାନ୍ଧି ତାକୁ

କିଏ ସେ ମୁଠାରେ ?

ଅଦ୍ୱିତୀୟ ମୂକସାକ୍ଷୀ

ସକଳ ସୃଷ୍ଟିର

ଜନମରୁ ଜୁଇଯାଏଁ

ସୁଖ ଓ ଦୁଃଖର ।

ଅତୀତ,ଅଧୁନା ପୁଣି

ଭବିଷ୍ୟ ନାମରେ

ଗୂଢ ପରିଭାଷା ତା'ର

ବିଶାଳ ସଂସାରେ ।

ସମୟର ବନ୍ଧନରେ

ବନ୍ଧା ଏ ଜଗତ

ଦିନ, ମାସ, ବର୍ଷ, ଋତୁ

ତାହାଠାରୁ ଜାତ ।

ସମୟ ସହିତ ତାଳ

ଦେଇ ଚାଲେ ନର

ପ୍ରଗତିର ମୂଳମନ୍ତ୍ର

ତୋଳିଥାଏ ସ୍ୱର ।

ଅଦୃଶ୍ୟରେ ପରିବ୍ୟାପ୍ତ

ନିଶବ୍ଦ, ନିର୍ବାକ

ତଥାପି କର୍ଣ୍ଣରେ ଶୁଭେ

ନିତି ତା'ର ଡାକ ।

ସମୟର ଅଧୀନରେ

ସୃଷ୍ଟିର ରହସ୍ୟ

ଉତ୍ଥାନ, ପତ୍ତନ ଗାଥା

ଆଦ୍ୟ ଅବା ଶେଷ ।