ସମୁଦ୍ର

ଧରଣୀ ବକ୍ଷରେ ଆଜି

ଆକାଶ ଲୋଟି ଯାଇଛି

ମାଟି କୁ ଛୁଇଁବା କ୍ଷଣି

ତରଳ ଅବସ୍ଥା ପାଇଛି,

ସୂର୍ଯ୍ୟ ନଗରେ ଯେବେ

ତୁ ଗର୍ଜନ କରୁଅଛୁ

ବାରି ବୁନ୍ଦା ର ଧାରା

ଅକ୍ଲେଶରେ ଏଠି ଆମ

ସଵୁ ଅଜାଡ଼ି ଦେଉଛୁ ।

       ଯେବେ ତୁ ରାଗିଯାଇ

       ପ୍ରଳୟ ର ରୂପ ନେଉ

       ଵହିଚାଲୁ ଭୀମ ରୂପରେ

       ପ୍ରଶାନ୍ତି ର ବେଳାଭୂମି ରେ

        ଉଦ୍ଧମତ୍ତା ଲହରୀ ଖେଳେ ।

ଅମାପ ଧରିଛୁ ତୋ କୋଳେ

ଶଂଖ୍ଖ ଶାମୁକା ମୋତି ମୁକୁତା

ସରୁ ସରୁ ବାଲି ସବୁ ତୋର

ମୁନି ଋଷିଙ୍କ ସାଧନା ର ସ୍ଥଳ

ତୋତେ ସାକ୍ଷୀ ରଖି ମୁହିଁ

କାଟି ଦେବି ତୋର ସବୁ ଦିନ।