ସ୍ମୃତି ରୂପା ଜହ୍ନ

ବିତିଯାଇଛି ତ ଅତୀତର ସ୍ମୃତି ତଥାପି ବି ଉଙ୍କିମାରେ

କେବେ କେବେ ଆସେ ମନ ଅଗଣାରେ ଦେଖାଦେଇ ଲୁଚିଯାଏ

ଲୁଚକାଳି ଖେଳ ଖେଳେ କେତେ ରଙ୍ଗେ ହୃଦୟ ବିଦାରି ଦିଏ

ବିତିଯାଇଛି ତ ଅତୀତର ସ୍ମୃତି ।।

ଆଉ କେତେ କେତେ ଅଭୁଲା ସ୍ମୃତି ବି ସାଇତି ରଖିଛି ମନ

ସେ ସବୁ ଯେମିତି ସତେଅବା ରଙ୍କ ସାଇତା ସେ ଗଣ୍ଠିଧନ

ଅଭୁଲା କାହାଣୀ ଅପାସୋରା ସବୁ ରହିଛି ଆପଣା ଛାଏଁ

ବିତିଯାଇଛି ତ ଅତୀତର ସ୍ମୃତି ।।

ଏ ମନ ତ ଗୋଟେ ଉଡା ଚଢେଇରେ ସେ ସଦା ଚଳ ଚଞ୍ଚଳ

ଅମାନିଆ ନଇ ପାଣିସ୍ରୋତ ପରି ବହେ ହୋଇ ଛଳ ଛଳ

ଜୀବନ ସ୍ରୋତର ମନ ଲହରୀରେ ସ୍ମୃତି ବି ତ ଭାସୁଥାଏ

ବିତିଯାଇଛି ତ ଅତୀତର ସ୍ମୃତି ।।

ସୁଖ ଦୁଃଖ ଫେଣ୍ଟା ସ୍ମୃତିର ଫଳକ ହୃଦୟ କଳାପଟାରେ

ଲେଖି ହୋଇ ଗଲେ ଜୀବନେ ଯନ୍ତ୍ରଣା କେବେ କେବେ ଦେଇଥାଏ

ଭୁଲିବାକୁ ହେଲେ ଫୁଲ ପରି ମନ ହୋଇ ଫୁଟିବାକୁ ହୁଏ

ବିତିଯାଇଛି ତ ଅତୀତର ସ୍ମୃତି ।।

ଅତୀତ କାହାଣୀ ଭୁଲି ହେବନାହିଁ ହଜିଲେ ବି ଦେଖାଦିଏ

ମନ ଅଇନାରେ ସବୁବେଳେ ସ୍ମୃତି ପ୍ରତିବିମ୍ବ ସୃଜି ଥାଏ

ସ୍ମୃତି ରୂପାଜହ୍ନ ମନ ଆକାଶରେ ଅସ୍ତହୁଏ ପୁଣି ଉଏଁ

ବିତିଯାଇଛି ତ ଅତୀତର ସ୍ମୃତି ।।

କବିଶ୍ରୀ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ଚନ୍ଦ୍ର ମିଶ୍ର , ମଙ୍ଗଳାଯୋଡି , ଖୋର୍ଦ୍ଧା