ସମର୍ପଣ

ଝପ ଝପ ଅଚାନକ ବର୍ଷିଗଲା

ସାଇତା ଅଭିମାନ

ମଗ୍ନ ମାଟି ଯେ ପ୍ରତିଶୃତି ବଦ୍ଧ

ସାଉଁଟି ନେବାକୁ ସବୁ କୋହ,

ଲୁହ, ଆବେଗ ନିଶବ୍ଦରେ ଜୀବନ ତମାମ

ଆଉ କଣ କିଛି ଉପସଂହାର ଥାଇପାରେ

ଏତେ ସମର୍ପଣ ପରେ

ଏବେ ତ ଖାଲି ଭୋଗିବାର ସମୟ

ଚୁପଚାପ ଛାତିରେ ଲୋଟିଯିବାର ବେଳ

ନା କିଛି ଶବ୍ଦ ନା କିଛି ଅର୍ଥ

ଖାଲି ଆଖିରେ ଆଖିରେ 

ଜୀଇଁଯିବାର ବେଳ ।