ସମ୍ପର୍କର ହାତ ଧରି

ଜୀବନର ପଥେ ସର୍ବେ ଏ ମରତେ

ଅବିରତ ଧାବ ମାନ

ଜୀବନ ଯାତ୍ରାରେ ଅନେକ ଅନେକ

ଲୋକଙ୍କ ସାଥେ ଗଠନ ।

ହୁଏ ସୁସମ୍ପର୍କ ରହିଥିବା ଯାଏ

ସେହି ଏହି ସମୟରେ

ସଂପର୍କ ସହିତ ନିତ୍ୟ ବିଜଡିତ

ଜୀବନ ପ୍ରବାହ ଚାଲେ ।

ହୋଇ ଚାଲି ଥାଏ ମଣିଷ ଗୋଟିଏ

ଅନ୍ୟ ଜଣଙ୍କର ସାଥେ 

ମିଳ ମିଶା କଲେ ନୂତନ ସମ୍ପର୍କେ

ଚଳନ୍ତି ଥାଇ କି ପାଖେ ।

ସମୟ ସହିତ ବ୍ୟକ୍ତିର ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ଵ

ଧାରଣା ଚେତନା ଭାବ

ନିତି ଖୋଜି ବୁଲେ ନୂତନୁ ନୂତନ

ସଂପର୍କ ସେ ଅଭିନବ । 

ସବୁଠୁ ଅଧିକ ଅସହାୟ ପ୍ରାଣୀ 

ଅଟଇ ଯେଣୁ ମଣିଷ

ଜନ୍ମ ଠାରୁ ଚାଲି ଶିଖିବା ଯାଏ ସେ

ଧରି ସଂପର୍କର ହାତ ।

ସଂପର୍କ ସହିତ ମିଶି ଅବିରତ

ଜଳରେ ଯେପରି ମାଛ

ଚାଲଇ ତାହାର ଜୀବନ ଯାପନ

ସମ୍ପର୍କ ଛାଡି କଇଁଛ ।

ପରାଏ ଲୁଚାଏ ପାଦ ଓ ମସ୍ତକ 

ଆପଣା ର ଅଭ୍ୟନ୍ତର

ବଞ୍ଚି କି ପାରିବ ସତେ କେହି କାହିଁ

ହୋଇ ସମ୍ପର୍କ ଅନ୍ତର ।

ଶୈଶବରେ ଗୃହେ ପିତା ମାତା ଆଉ

ବାହାରେ ଯେ  ଖେଳ ସାଥୀ

କେତେ କେତେ ବନ୍ଧୁ ବାନ୍ଧବ , ଜ୍ଞାତିଙ୍କ

ଗହଣରେ  ଏଠି ସେଠି ।

ଶିକ୍ଷା ଲାଭ କରି ଗୁରୁ ପାଖେ ରହି

ସଂପର୍କର ହାତ ଧରି

କ୍ରମାଗତ ଭାବେ ଜଗତେ ଯେ କେତେ

ସଂପର୍କ ଉଠଇ ଗଢି ।