ସମ୍ପର୍କ (ଦ୍ୱିତୀୟ ଭାଗ)

କେମିତି ଆରମ୍ଭ ହୁଏ

କେମିତି ଆଗକୁ ଯାଏ

କହିବାକୁ ଭାଷା ନାହିଁ ମୋର ।

ଜୀବନର ଚଲାପଥେ

ସିଏ ପୁଣି ଥାଏ ସାଥେ

ବାନ୍ଧି ଦିଏ ସଂପର୍କ ର ଡୋର ।

ଏକ ସୁନ୍ଦର ଶଦ୍ଦ ଟିଏ

ସୁଯୋଗ ସେ ଆଣିଦିଏ

ଜୀବନରେ ଭରିଦିଏ ଖୁସିର ଜୁଆର ।

ଦୁଇଟି ମନକୁ ସିଏ

ବାରମ୍ବାର କହୁଥାଏ

ମୋତେ ଗୋଟେ ସଂଜ୍ଞା ଦରକାର ।

ମନୁ ଅବସାଦ ଟଳେ

ହସଖୁସି କେତେ ଚାଲେ

ବୁଝିବାକୁ ସମୟ ର ହୁଏ ଦରକାର ।

ସେମିତି ବି କିଛିନୁହେଁ

ସଂପର୍କ ଟା ବାନ୍ଧିଦିଏ

ଭାଇ ଆଉ ଭଉଣୀ ର ସେନେହ ଡୋର ।

ଅପୂର୍ବ ବନ୍ଧନ ସେହି

ବାଧା କିଛି ମାନେ ନାହିଁ

ଭାରି କଷ୍ଟ ଲାଗେ ଜଣେ ହୋଇଲେ ଦୂର ।

ଅପା ବୋଲି ଡାକିଦେଲେ

ଦୁଃଖ ଚାଲି ଯାଏ ଦୂରେ

ବିପଦ ଟା ମାଡେନାହିଁ ପାଖ କାହାର ।

ସଂପର୍କ ର ସଜ୍ଞା ବଦଳିଛି

ସ୍ବାର୍ଥ ର ଲେଲିହାନ ଶିଖା

ସବୁ ପୋଡି ଜାଳିତ ଦେଇଛି ।

ପାଇବା ର ଅନ୍ବେଷଣେ ସଭିଏଁ ପାଗଳ

ଅର୍ଥ ସାଜିଛି ଆଜି ସବୁଠି ବାଧକ

ସଂପର୍କ ମୂଳରେ ଅର୍ଥ ଆଉ ସ୍ବାର୍ଥ

ମଣିଷ ଟା ହେଉଅଛି ଭାରିକଲବଲ ।

ଘରଠାରୁ ଦେଶ ଯାଏ

ହୁରି ଖାଲି ପଡିଥାଏ

ସଂପର୍କ ସୁଧାରିବା ରେ

ମଣିଷ ବିଫଳ ହୁଏ ।

ଭଗବାନ କୃପା କଲେ

ସଂପର୍କ ବଢିବ ଭଲେ

ଭାଙ୍ଗିବାକୁ ଶକ୍ତି ନାହିଁ ପୁଣି କାହାର।