ସୀମାହୀନ ପଥିକ

ସୀମାହୀନ ଆକାଶରେ 

ଅହେତୁକ ମେଘର ସମାହାର 

ଖଣ୍ଡ ଖଣ୍ଡ ହେଇ ବୁଲୁଥିବା

ଭାସମାନ ସ୍ୱପ୍ନ ମୋର ...।

ସମୁଦ୍ର ର ସୁନୀଳ ଜଲରାଶିରେ 

ଉଠୁଥିବା ଉଚ୍ଚ ଜୁଆର

ଜୀବନର ଉଠାଣି ଗଡ଼ାଣିରେ

ଗତିଶୀଳ ଦୁଃଖ ସୁଖ ମୋର .....।

ସମୁଦ୍ର ର ବିସ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ବେଳାଭୂମିରେ 

ପ୍ରଚଣ୍ଡ ସ୍ରୋତ ପବନର 

ଆଶା ଆଉ ନିରାଶାର ଦୋଳନରେ 

ଦୋଳାୟିତ ଭାଗ୍ୟ ମୋର..୍।

ତଥାପି,

ଉଠିବାକୁ ହେବ

ଚାଲିବାକୁ ହେବ 

ପବନର ବିପରୀତ ଗତିରେ 

ସ୍ୱପ୍ନ ର ପଥେ ପଥେ ।

ଲଢ଼ିବାକୁ ହେବ 

ଉଠିବାକୁ ହେବ

ପୁଣି କ୍ଷତ ବିକ୍ଷତ ବି 

ହେବାକୁ ପଡିବ 

ନିଜର ସାମର୍ଥ୍ୟକୁ ନେଇ 

ଆଗେଇବାକୁ ହେବ 

କାହିଁକି ନା ?

ସମୀର ଆଉ ଜୁଆର ବେଗ ବଢିଲେ 

କାତ ବି ଭାଙ୍ଗିଯାଏ 

ଉଠାଣି ଗଡ଼ାଣି ପରେ 

ମଣିଷ ମଧ୍ୟ କୋହରେ ରୁନ୍ଧି ହୁଏ 

ଯେତେବେଳେ ସେ ତା’ର 

ଭବ ସାଗର କାତ ଘୋରିହେବାର ଦେଖେ ।