ସିଏ ହିଁ ସ୍ୱର୍ଗ ମୋର

ମା' ପ୍ରେମ ଠାରୁ ସୁମଧୁର ପ୍ରେମ

ଆଉ ଅଛି କିସ ଏ ସଂସାରେ,

ତା' ସ୍ନେହ ଯଦି ଅଛି ମୋ ପାଖରେ

ମୁ ବିପଦକୁ କାହିଁ ଡରେ !

ମା' ମମତାରେ ଭରି ରହିଅଛି

ଦୁନିଆ ର ସବୁ ସୁଖ,

ସିଏ ଥାଉ-ଥାଉ ମୋ ଜୀବନରେ

ମତେ କେମିତି ଛୁଇଁବ ଦୁଃଖ !

ବଦଳୁଛି ମନ,ବଦଳେ ସମୟ

ଆଉ ବଦଳିଛି ଏଇ ଦୁନିଆ,

ବଦଳିଛି କେତେ ସ୍ନେହ-ପ୍ରେମର ବାହାନା

ହେଲେ ବଦଳିନି ଜମା ମୋ ମା' ।

ସନ୍ତାନ ଲୁହରେ ହୁଏ ଯିଏ ଦୁଖୀ

ତା'ର ଲୁହରେ ଝରେ ପ୍ରେମର ଜ୍ୟୋତି,

ନୀତି ଶେଯପାରି ସିଏ ଶୁଆଏ ମତେ

ଗପରେ-ସପରେ ଶୁଣାଇ ଗୀତି ।

ତାର ପଣତ କାନି ମୋ କୋଳ ଆଶ୍ରୟ

ନାହିଁ ତ ଜମାରୁ ଦୁଃଖର ଡର ,

ସିଏ ପାଖେଥିଲେ ମୁହିଁ ନିର୍ଭୟ

ବାସ୍ତବେ ସିଏ ହିଁ ସ୍ୱର୍ଗ ମୋର ।