ବଡ଼ ଠାକୁର

ହେ ଈଶ୍ୱର . .!! !

ତୁମେ ଜଗତର ବଡ଼ ଠାକୁର

ବିଜେ କରିଅଛ ବଡ଼ ସିଂହାସନେ ,

ଲାଗୁଅଛ ସତେ କେଡେ ସୁନ୍ଦର ।

ଲୀଳାରେ ଯେ ତୋର ଥାଏ କପଟ

ଜାଣି ପାରେନାହିଁ ମିଛ ସଂସାର ,

ବୋଲାଇ ଅଛ ଯେ, ଜଗତ ପାଳକ

କରିଅଛ ପୁଣି ସଭିଙ୍କୁ ଆତୁର ।

ଅଦ୍ ଭୁତ ତମେ,ତମ ଲୀଳା ବି ଅଦ୍ ଭୁତ

ତା'ଠାରୁ ବିଚିତ୍ର ଏଇ ସଂସାର ,

ସହସ୍ର ତୋ ବାହୁ,ମସ୍ତକ ବି ସହସ୍ର

ଆଉ ସହସ୍ର ଯେ, ତୁମ ମନ୍ଦିର ।

ପତିତ ପାବନ ଉଡାଇ ତ ଅଛ

ପତିତ ଉଧାର ପାଇଁ ,

ନାହିଁ ଏଜଗତେ,ନାହାନ୍ତି ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡେ

ତୁମ ପରି ଆଉ କେହି ।

ନନ୍ଧିଘୋଷେ ତମେ କରି ଅଛ ବିଜେ

ନିବାରଣେ ଆମ ଦୁଃଖ ,

ପେଟ ପୁରି ଯାଏ ଗରିବର ପରା

ଚାହିଁଦେଲେ ତୋର ମୁଖ ।

ତୁମେ ହିଁ ସ୍ରଷ୍ଟା,ତୁମେ ହିଁ ସୃଷ୍ଟି 

ତୁମେ ହିଁ ପାଳକ ସୃଷ୍ଟିର ,

ସେଥିପାଇଁ ପରା ଜଗତର ଲୋକେ

ଡାକନ୍ତି ତୁମକୁ ବଡ଼ ଠାକୁର ।