ଶ୍ରାବଣୀ

ଭିଜା ଭିଜା ସେଇ ମାଟିର ବାସ୍ନାରେ

    ଭିଜିଛି ଆଜି ମୋ ମନ

ବତୁରି ଯାଇଛି ଜୀବନ ପରାଣ

    ଆହ୍ଲାଦିତ ତନୁ ମନ ।

ସବୁଜ ଶ୍ୟାମଳ ଶାଖା ତରୁ ଡାଳେ

     ଭ୍ରମର ଖେଳୁଛି ଦୋଳି

ସରୋବର ମଧ୍ୟେ କୁମୁଦର ଶୋଭା

     କିଏ ସେ ପାରିବ କଳି ।

ନାଲି ଓଠ ଧାରେ ମନ୍ଦ ମନ୍ଦ ହସ

    ସାଧବ ବୋହୁର ଚାଲି

ବେଙ୍ଗ ବେଙ୍ଗୁଲୀର ପୀରତି ପସରା

    ହେବନାହିଁ କେବେ ଭୁଲି ।

ଅସରା ଅସରା ଜଳବିନ୍ଦୁ ଧାରା

   ଶ୍ରାବଣ ଦେଇଛି ମେଲି

ସ୍ରୋତସ୍ବିନୀ ଧାଏଁ ପ୍ରବଳ ବେଗରେ

   ସାଗର ଛୁଇଁବ ବୋଲି ।

ସକଳ କାମନା ପୂର୍ଣ୍ଣ କରେ ସେ ତ

    ଜଗତର ହିତକାରୀ

ଶ୍ରାବଣୀ ନାମ ଯେ ଅଟଇ ତାହାର

    କେହି ନୁହେଁ ତା'ର ସରି ।